هنگامی که به رستوران میرسید پیشخدمتی که بر اساس زیبایی، قد و تواناییهای هنری انتخاب شده است از شما استقبال میکند و هنگامی که او مشغول سرو یک بشقاب ماکارونی سرد (پیونگ یانگ) است، لباس سنتی کرهای به تن دارد، آواز میخواند و برای مشتریان میرقصد.
آیا تاکنون نام رستورانهای زنجیرهای کرهای (پیونگ یانگ) را شنیده اید؟ آن دسته از رستورانهایی که از شما پذیرایی میکنند و یک لیوان شراب جینسینگ یا شاید برخی از غذاهای معروف کیمچی را به شما پیشنهاد میدهند، در حالی که پشت میز خود نشسته اید و از جو، دکوراسیون و موسیقی زنده لذت میبرید و نشان میدهد که پیشخدمتها در آنجا برای هر لحظهای به شما خدمت ارائه میدهند و خلاصه آنکه فراموش میکنید، رستورانی که در آن نشسته اید، به بی رحمانهترین و ظالمانهترین مقررات دولتی در جهان وابسته است!
بیش از ۱۳۰ شاخه از پیونگیانگ در سرتاسر قاره آسیا مانند چین، تایلند، ویتنام و سایر کشورها وجود دارد. به عنوان مثال، بستنی که با ماهی طعم دار شده است! یا مثلاً مرغ نیمه پخته، سرو میکند. برخی بر این باورند که این رستورانها تهدیدی واقعی برای آینده بشرند، زیرا آنها به کشوری وابستهاند که زرادخانه هستهای آن، یکی از بزرگترین تهدیدات ژئوپلیتیکی در جهان است؛ صرف نظر از کیمچی خوشمزه که این رستوران ارائه میدهد.
هنگامی که به رستوران میرسید پیشخدمتی که بر اساس زیبایی، قد و تواناییهای هنری انتخاب شده است از شما استقبال میکند و هنگامی که او مشغول سرو یک بشقاب ماکارونی سرد (پیونگ یانگ) است، لباس سنتی کرهای به تن دارد، آواز میخواند و برای مشتریان میرقصد. اگر شیفتهای طولانی را در رستورانها به عنوان پیشخدمت کار کرده باشید، حتماً با خود خواهید گفت: این رستوران مانند یک زندان واقعی به نظر میرسد. بله در مقایسه با کارگران یک رستوران زنجیره ای، پیونگ یانگ این احساس را در کارمندانش ایجاد میکند. آنها فکر میکنند در یک زندان گیر افتادهاند، در سال ۲۰۱۶ سیزده پیشخدمت از یکی از این رستورانها در پکن فرار کرده و هیچ وقت برنگشتند. غذای این رستورانهای مجلل کرهای با آنچه رستوران های کره جنوبی ارائه می دهند، تفاوت چندانی ندارد اما حاوی چند غذای کره شمالی است: رشته فرنگی سرد (پیونگ یانگ)، آبجو تایدونگگانگ و کیمچی تند. چرا کره شمالی رستورانهای زنجیرهای دارد؟ باید بدانید که از جمله اهداف این گونه رستورانها، دیپلماسی فرهنگی است، زیرا کره شمالی به دنبال ایجاد فضایی پیچیده از غذاهای خوشمزه و زنانی مهربان است که با آواز و رقص برای مشتریان، به ویژه خارجی ها را متقاعد میکنند که کره شمالی مکانی خوشایند و مرفه برای زندگی است. با این حال هدف اصلی این رستورانهای کرهای ارز است، زیرا دولت کره شمالی به شدت به ارزهای خارجی به ویژه یوان چین و دلار آمریکا نیاز دارد.
رستوران نه، یک زندان واقعی