سالن‌های زیبایی یکی از معدود راه‌های باقی مانده برای زنان افغانستان برای کسب درآمد و معاشرت دور از خانه هستند. طالبان اکنون می‌خواهند آن‌ها ظرف یک ماه تعطیل شوند.

حلیمه محمدی در واکنش به ممنوعیت جدید اعمال شده توسط مقامات طالبان افغانستان آه می‌کشد و می‌گوید: «دختر بودن خیلی سخت است». این دستور باعث می‌شود که هزاران کسب‌وکار که توسط زنان اداره می‌شوند - اغلب تنها منبع درآمد خانواده‌ها هستند - تعطیل شوند و یکی از معدود فرصت‌های باقی‌مانده برای آن‌ها غیرقانونی شود.

طالبان حاکم در افغانستان هفته گذشته بدون توضیح دلیل این اقدام، دستور داد تمام سالن‌های زیبایی و آرایشگاه‌ها در سراسر کشور ظرف یک ماه تعطیل شوند. اما روز گذشته وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان، تصمیم مبنی بر بستن آرایشگاه‌ها را توجیه کرد.

محمد صادق عاکف مهاجر سخنگوی این وزارت در پیامی به رسانه‌ها در این باره گفت: در این وضعیت ناگوار اقتصادی، هزینه آرایشگاه‌ها بسیار اسراف بود و بر خانواده داماد زیاد فشار بود و پول زیادی گرفته می‌شد. دیگر اینکه از نظر شریعت، این جایز نیست که مو‌های یک انسان برای زینت به انسان دیگری پیوند شود. در آنجا (آرایشگاه) به زن‌ها مو‌های اضافی پیوند می‌شود و سوم اینکه در آنجا ابروی زن‌ها برداشته میشود که این در تضاد صریح با شریعت است.

اتاق بازرگانی کابل تخمین زده است که بیش از ۵۰ هزار زن افغان به دلیل این تصمیم بیکار خواهند شد.

عبداللطیف صالحی، مدیر اجرایی اتاق بازرگانی کابل گفت: در حال حاضر حدود ۱۲۰۰۰ آرایشگاه زنانه در افغانستان فعال هستند.

بر اساس فرمان طالبان، این سالن‌ها باید تا ۲۶ جولای در‌های خود را برای همیشه ببندند. سالن‌ها اغلب تنها منبع درآمد خانوار‌ها و یکی از معدود راه‌های باقی‌مانده زنان افغانستان هستند.

فاطمه از زمان مرگ برادرش در یک حمله انتحاری در کابل در یک سالن کار می‌کرد. او گفت: من تنها نان آور خانواده پنج نفره ام شدم. اکنون بسیار نگرانم که با تعطیل شدن سالن چه اتفاقی برای من و خانواده ام خواهد افتاد.

این اقدام طالبان در زمانی صورت می‌گیرد که افغانستان ویران شده از درگیری‌ها یکی از بدترین فجایع انسانی را در جهان تجربه می‌کند. سازمان ملل تخمین می‌زند که دو سوم جمعیت از گرسنگی و نزدیک به یک میلیون کودک از سوء تغذیه حاد رنج می‌برند.

جامعه جهانی حکومت طالبان در افغانستان را به دلیل نگرانی در مورد نقض آشکار حقوق بشر به رسمیت نمی‌شناسد که منجر به توقف کمک‌های خارجی بسیار مورد نیاز شده است.

علیرغم انتقاد‌های خارج از کشور، گروه بنیادگرای طالبان اقدام به اعمال انواع ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های ظالمانه به ویژه برای تحصیل، اشتغال و دسترسی زنان به زندگی عمومی کرده است.

لاله، یک آرایشگر از هرات، از طالبان خواسته است تا در تصمیم خود تجدید نظر کنند و خاطرنشان کرده است که او تا کنون به تمام قوانین و مقرراتی که آن‌ها وضع کرده اند پایبند بوده و شریعت و قوانین اسلامی را نقض نمی‌کند.

او با ناامیدی گفت: من از طالبان می‌خواهم که حقوق زنان را بیشتر محدود نکنند و زندگی‌شان را جهنم نکنند.

طالبان پس از به دست گرفتن قدرت در آگوست ۲۰۲۱ - در بحبوحه خروج عجولانه نیرو‌های بین المللی از کشور جنگ‌زده افغانستان - شروع به بیرون کشیدن زنان از حوزه عمومی کردند.

این گروه دختران و زنان را از ورود به دبیرستان‌ها و دانشگاه‌ها منع کرده است، آن‌ها را از رفتن به پارک ها، نمایشگاه‌ها و سالن‌های ورزشی منع کرده و به آن‌ها دستور داده است که در ملاء عام پوشش داشته باشند.

زنان همچنین عمدتاً از کار در سازمان ملل یا سازمان‌های غیردولتی منع شده‌اند و هزاران نفر از مشاغل دولتی اخراج شده‌اند یا برای ماندن در خانه حقوق دریافت می‌کنند.

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر در افغانستان، هفته گذشته در گزارشی به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت که وضعیت بد زنان و دختران در این کشور از بدترین وضعیت‌ها در جهان است.

بنت گفت: تبعیض شدید، سیستماتیک و نهادینه شده علیه زنان و دختران در قلب ایدئولوژی و حکومت طالبان قرار دارد، که همچنین نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند که ممکن است آن‌ها مسئول آپارتاید جنسیتی باشند.

دستور بسته شدن سالن چند روز پس از آن صادر می‌شود که هیبت الله آخوندزاده، رهبر طالبان، گفت که زنان افغان با اتخاذ حکومت اسلامی از ستم‌های سنتی نجات یافته و وضعیت آن‌ها به عنوان انسان‌های آزاد و با وقار احیا شده است.

این بیانیه توسط مدافعان حقوق بشر و زنان در شبکه‌های اجتماعی مورد انتقاد قرار گرفت.

زنانی مانند نسرین که سال‌ها یک سالن زیبایی را در کابل راه اندازی کرده است، اکنون از دست طالبان عصبانی هستند. او می‌گوید: من زن ستیزی طالبان را درک نمی‌کنم. چرا زنان حتی نباید مو‌های خود را کوتاه کنند؟ به خدا ما از بی پناهی خسته شده ایم.

او افزود: آن‌ها همچنین از آرایشگاه من مالیات می‌گیرند. با این حال می‌خواهند کسب و کار ما را مسدود کنند.

روز سه شنبه، سازمان ملل متحد از مقامات افغانستان درخواست کرد تا دستور سالن را لغو کنند. در توئیت نمایندگی سازمان ملل در افغانستان آمده است: این محدودیت جدید بر حقوق زنان تأثیر منفی بر اقتصاد خواهد گذاشت و با حمایت اعلام شده از کارآفرینی زنان در تضاد است.

نسرین، صاحب سالن زیبایی گفت که ۱۰ دانش آموز دختر و دانش آموز که از حق تحصیل محروم شده اند، در حال حاضر در آرایشگاه او کار می‌کنند. اما او می‌ترسد که با آخرین حرکت، همه آن‌ها نیز بیکار شوند.

آمنه شریفی که یک سالن در کابل دارد، گفت: «سالن زیبایی تنها درآمد ما بود و حالا نمی‌دانم چه کنم؟ چگونه باید هزینه‌های خود را پرداخت کنیم؟»

ریحانه یک آرایشگر گفت: مردان بیکار هستند. وقتی مردان نمی‌توانند از خانواده خود مراقبت کنند، زنان مجبور می‌شوند برای یافتن یک قرص نان در سالن زیبایی کار کنند. اگر آن‌ها این کار را ممنوع کنند چه کار می‌توانیم بکنیم؟

آرایشگر دیگری گفت: باید از گرسنگی بمیریم، چه کنیم؟ تو می‌خواهی ما بمیریم.»

آمنه شریفی که صاحب یک سالن در کابل است، گفت که او تنها نان آور خانواده اش است، زیرا شوهرش که یک پلیس سابق است، از زمان به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در سال ۲۰۲۱ بیکار بوده است.

مادر چهار فرزند گفت: سالن زیبایی تنها درآمد ما بود و حالا نمی‌دانم باید چه کار کنم، خرجمان را چگونه باید پرداخت کنیم؟

او گفت که خانواده‌های سه زن دیگر که برای او کار می‌کنند نیز درآمد خود را از دست خواهند داد.