مطالعات مشاهده‌ای نشان می‌دهد که افزایش سطح ویتامین D ممکن است افراد را در برابر کووید-۱۹ محافظت کند، اما این نتایج همچنان برای محققان محلی از ابهام بوده و هنوز هیچ اظهارنظر قطعی در این باره وجود ندارد.

به گزارش مدیکال اکسپرس،مطالعه‌ای که توسط دانشمندان دانشگاه مک گیل در کبک کانادا در این رابطه انجام شده است، نشان می‌دهد شواهد ژنتیکی از ویتامین D به عنوان اقدامی محافظت کننده در برابر کووید-۱۹ پشتیبانی نمی‌کند.

توانایی ویتامین D برای محافظت در برابر بیماری شدید کووید-۱۹ مورد توجه متخصصان بهداشت عمومی است، اما شواهد از این مسئله پشتیبانی محدودی دارد. برای ارزیابی رابطه بین سطح ویتامین D و حساسیت و شدت کووید-۱۹ محققان یک مطالعه تصادفی سازی مندلی را با استفاده از انواع ژنتیکی که به شدت با افزایش سطح ویتامین D مرتبط هستند، انجام دادند. نویسندگان انواع ژنتیکی ۴۱۳۴ فرد مبتلا به کووید-۱۹ و ۱ میلیون و ۲۸۴ هزار و ۸۷۶ نفر فاقد کووید-۱۹ را از ۱۱ کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا مشخص شود آیا استعداد ژنتیکی برای سطوح بالاتر ویتامین D با نتایج بیماری شدیدتر در افراد مبتلا به کووید-۱۹ ارتباط دارد یا خیر.

نتایج نشان داد که هیچ مدرکی در مورد ارتباط بین سطح ویتامین D پیش بینی شده از نظر ژنتیکی و حساسیت کووید-۱۹، بستری شدن در بیمارستان یا بیماری شدید وجود ندارد، بنابراین افزایش سطح ویتامین D در گردش خون از طریق مصرف مکمل ممکن است باعث بهبود نتایج کووید-۱۹ در جمعیت عمومی نشود، با این حال این مطالعه چندین محدودیت مهم داشت از جمله اینکه این تحقیق افراد مبتلا به کمبود ویتامین D را شامل نمی‌شود و این احتمال وجود دارد که بیماران با کمبود واقعی از مکمل‌های محافظت و نتایج مربوط به کووید-۱۹ بی‌بهره باشند.

به گفته محققان مکمل ویتامین D به عنوان یک اقدام بهداشت عمومی برای بهبود نتایج با این مطالعه پشتیبانی نمی‌شود. از همه مهمتر نتایج ما نشان می‌دهد که سرمایه گذاری در سایر روش‌های درمانی یا پیشگیری باید برای آزمایش‌های بالینی تصادفی کووید-۱۹ در اولویت قرار گیرد.

دکتر باتلر-لاپورت تاکید می‌کند تفسیر بیشتر مطالعات ویتامین D بسیار دشوار است، زیرا آن‌ها نمی‌توانند عوامل خطر شناخته شده برای کووید-۱۹ شدید مانند سن و بیماری‌های زمینه‌ای را که پیش بینی کننده ویتامین D پایین هستند، نیز تنظیم کنند؛ بنابراین بهترین روش برای پاسخ به سوال تاثیر ویتامین D از طریق آزمایش‌های تصادفی است، اما این موارد پیچیده و دارای منابع فشرده هستند و طی یک بیماری همه گیر مدت زمان طولانی را می‌طلبد. تصادفی سازی مندلی می‌تواند بینش واضح‌تری در مورد نقش عوامل خطر مانند ویتامین D ارائه د هد، زیرا آن‌ها می‌توانند سوگیری بالقوه ناشی از عوامل خطر مرتبط مانند بیماری‌های مزمن را کاهش دهند. در گذشته تصادفی سازی مندلی به طور مداوم نتایج آزمایش‌های بزرگ، گران قیمت و به موقع ویتامین D را پیش بینی می‌کند. در اینجا این روش شواهد روشنی را نشان نمی‌دهد که مکمل ویتامین D تاثیر زیادی بر نتایج کووید-۱۹ خواهد داشت.