پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، نوعی حافظه مبتنی بر هوا ابداع کرده‌اند که می‌تواند به یک دست رباتیک نرم در نواختن پیانو کمک کند.

به نقل از انگجت، ربات‌های نرم هنوز هم برای کار کردن، به تجهیزات الکترونیکی سخت متکی هستند؛ اما یک اختراع جدید ممکن است نیاز به تراشه‌هایی را که قابلیت انعطاف‌پذیری ندارند، کاهش دهد. پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید" (UC Riverside)، نوعی حافظه رایانه‌ای پنوماتیک تولید کرده‌اند که به ربات نرم در نواختن پیانو کمک می‌کند.

این حافظه مبتنی بر هوا به جای تکیه کردن بر ترانزیستور‌های معمولی، به دریچه‌های ریزسیال متکی است که جریان هوا را کنترل می‌کنند. شاید این حافظه، قدرت زیادی نداشته باشد، اما آنقدر خوب است که بتواند به یک جفت دست رباتیک نرم در نواختن موسیقی با سرعت کم، اما ثابت کمک کند.

نبود فشار مثبت، این کار را ایمن می‌کند و خطر انفجار حافظه در هنگام استفاده وجود ندارد.

این فناوری هنوز برای استفاده روزانه آماده نیست. ربات علاوه بر پیشرفت‌های مورد نیاز در پیچیدگی و سرعت، به نسخه‌های نرم پردازنده‌ها و سایر اجزا نیاز دارد. با وجود این، هدف مشخص است. شاید حافظه پنوماتیک بتواند نیاز به تراشه را در ربات‌های نرم کاهش دهد و نشان‌دهنده آینده ربات‌های کاملا انعطاف‌پذیر باشد که در صورت برخورد، آسیبی به همراه ندارند.