ویتامین سی چیست؟ چه فوایدی دارد؟

ویتامین ث (اسید آسکوربیک نیز نامیده می شود) در سبزیجات و میوه ها فراوان است. ویتامین محلول در آب و آنتی اکسیدان قوی آن به تشکیل بدن و حفظ بافت از جمله استخوان ها، رگ های خونی و پوست کمک می کند این مقدمه ای بود تا به بحث کاملی در مورد تمام جوانب ویتامین c بپردازیم.

ویتامین ث در بدن چه کار می کند؟

ویتامین ث ویتامینی است که به ترمیم و بازسازی بافت ها کمک و در برابر بیماری های قلبی محافظت می کند، به جذب آهن کمک و از اسکوروی جلوگیری می کند و کلسترول ("بد") و تری گلیسیرید را کاهش می دهد.

تحقیقات نشان می دهد که ویتامین ث از مبارزه با رادیکال های آزاد محافظتو در برابر انواع سرطان ها و کمک به خنثی کردن اثرات نیتریت ها (نگهدارنده های موجود در برخی مواد غذایی بسته بندی شده که ممکن است خطر سرطان را افزایش دهد) کمک می کند. ویتامین ث علاوه بر این می تواند علائم سرماخوردگی،را کاهش و از آب مروارید جلوگیری می کند و عملکرد سیستم ایمنی را بهبود می دهد.

ویتامین ث مورد نیاز بدن در سنین مختلف

بر طبق مؤسسه ملی بهداشت ، توصیه روزانه ویتامین ث برای بزرگسالان بالای 19 سال:

• مردان 90 میلی گرم در روز
• زنان 75 میلی گرم در روز
• زنان باردار، 85 میلی گرم در روز
• زنان شیر ده، 120 میلی گرم در روز

برای افراد سیگاری مفید است که بیشتر ویتامین ث استفاده کنند. دکتر توصیه می کند هر روز 250 میلی گرم ویتامین ث مصرف کنید.

مقدار ویتامین ث که یک کودک نیاز دارد؟

NIH توصیه می کند مصرف مناسب (AIs):

• نوزادان 0-6 ماهه، 40 میلی گرم در روز
• نوزادان 7 تا 12 ماهه، 50 میلی گرم در روز

ویتامین ث برای نوجوانان و کودکان عبارتند از:

• کودکان نوپا 1 تا 3 سال، 15 میلی گرم در روز
• کودکان 4-8 ساله، 25 میلی گرم در روز
• کودکان 9-13 ساله، 45 میلی گرم در روز
• نوجوانان 14-18 ساله، 75 میلی گرم در روز
• نوجوانان 14-18 ساله، 65 میلی گرم در روز

نشانه های کمبود ویتامین ث و علائم کاهش ویتامین c در بدن :

علائم کمبود عبارتند از خستگی، ضعف عضلانی، درد مفصل و عضلانی، خونریزی لثه و بثورات پا. کمبود طولانی مدت می تواند موجب تیرگی، بیماری نادر اما بالقوه شدید شود. علائم و نشانه های دیگر کمبود ویتامین ث عبارتند از:

1. پوست خشن، خشک

ویتامین ث نقش کلیدی در تولید کلاژن، پروتئینی است که در بافت های پیوندی مانند پوست، مو، مفاصل، استخوان ها و عروق خونی نقش دارد .هنگامی که سطح ویتامین ث کم است، یک وضعیت پوستی به نام کراتوز پیلارس توسعه می یابد.

در این وضعیت، "پوست مرغی" در پشت بازوها، ران یا باسن به علت ایجاد پروتئین کراتین در داخل منافذ شکل می گیرد. کراتوز پیلارس ناشی از کمبود ویتامین ث به طور معمول پس از سه تا پنج ماه مصرف نامناسب ایجاد می شود و با مصرف مکمل ها حل می شود

2. ریزش موی مردانه

کمبود ویتامین ث همچنین می تواند سبب رشد مو به صورت خم و یا پیچ خورده به علت نقایصی که در ساختار پروتئین مو در طی رشد ایجاد می شود.

این موها یکی از نشانه های مشخص کمبود ویتامین ث است، اما همانطور که در بخش سلامت گفته می شود ممکن است واضح نباشد، زیرا این موهای آسیب دیده احتمال بیشتری دارند که شکسته شوند ؛ ریزش مو در عرض یک ماه پس از درمان با مقدار کافی ویتامین ث حل می شود.

3. فولیکول روشن قرمز

فولیکولهای مو روی سطح پوست حاوی بسیاری از عروق خونی کوچک هستند که خون و مواد مغذی را به این منطقه عرضه می کنند.هنگامی که بدن کمبود ویتامین ث دارد، این رگ های خونی کوچک شکننده می شوند و به راحتی تجزیه می شوند و باعث ایجاد لکه های قرمز و روشن در اطراف فولیکول های مو می شوند.

این به عنوان خونریزی شناخته می شود و نشانه کمبود ویتامین ث شدید است .مصرف مکمل های ویتامین ث معمولا این علامت را طی دو هفته حل می کند.

4. ناخن قاشقی شکل با لکه های قرمز یا خطوط

ناخن های قاشقی شکل با شکل مقعر مشخص می شود و اغلب نازک و شکننده هستند.آنها بیشتر با کم خونی کمبود آهن همراه هستند، اما همچنین با کمبود ویتامین ث ارتباط دارند .

لکه های قرمز یا خطوط عمودی در بستر ناخن که به عنوان خونریزی شناخته می شوند، همچنین ممکن است در اثر کمبود ویتامین ث ایجاد شود.

5. پوست خشک و آسیب دیده

پوست سالم حاوی مقدار زیادی از ویتامین ث، به خصوص در اپیدرم یا لایه بیرونی پوست است.ویتامین ث پوست را سالم نگه می دارد و از آسیب های اکسیداتیو ناشی از خورشید و قرار گرفتن در معرض آلودگی ها مانند دود سیگار یا ازن محافظت می کند.همچنین تولید کلاژن را بهبود می دهد، که پوست را جوان می سازد

مصرف بالای ویتامین ث با کیفیت بهتر پوست همراه است، در حالی که مصرف پایین با افزایش خطر ابتلا به خشکی و چین و چروک 10 درصد همراه است در حالی که خشک و آسیب دیده پوست می تواند به کمبود ویتامین ث مرتبط شود.

6. کبودی

کبودی زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی در زیر پوست پارگی ایجاد می کند و باعث خونریزی در ناحیه اطراف می شود.کبودی نشانه شایع کمبود ویتامین ث است زیرا تولید کلاژن ضعیف باعث ایجاد رگهای خونی می شود. پیش از این در بخش سلامت خواندید که کبودی های مربوط به کمبود ممکن است در قسمتهای وسیعی از بدن قرار داشته باشند یا به صورت نقاط کوچک و بنفش زیر پوست ظاهر شوند.

خونریزی آسان اغلب یکی از اولین علائم واضح کمبود است و باید تحقیقات بیشتری در مورد میزان ویتامین ث انجام شود.

7. زخم ها به آرامی بهبود می یابند

از آنجا که کمبود ویتامین ث موجب کاهش میزان تشکیل کلاژن می شود، زخم ها به آرامی بهبود می یابند.

تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به زخم پای مزمن و غیر بهبودی به احتمال زیاد به کمبود ویتامین ث نسبت به افراد مبتلا به زخم های مزمن مبتلا هستند.

در موارد شدید کمبود ویتامین ث، زخم های قدیمی حتی ممکن است دوباره باز شوند و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند .بهبود زخم تدریجی یکی از نشانه های کمبود است.

8. مفاصل متورم

از آنجا که مفاصل حاوی مقدار زیادی کلاژن هستند، آنها همچنین می توانند از کمبود ویتامین ث جلوگیری کنند.

بسیاری از موارد گزارش شده در مورد درد مفاصل ناشی از کمبود ویتامین ث، اغلب به اندازه کافی شدید است که موجب مشکل راه رفتن می شود .خونریزی در داخل مفاصل نیز ممکن است در افرادی که کمبود ویتامین ث دارند، باعث تورم و درد اضافی شود .با این حال، هر دو از این علائم را می توان با مکمل های ویتامین ث درمان و معمولا در عرض یک هفته حل و فصل می شود.

9. استخوانهای ضعیف

کمبود ویتامین ث نیز می تواند بر سلامت استخوان تحت تأثیر قرار دهد. در واقع مصرف کم با افزایش خطر شکستگی و پوکی استخوان مرتبط است .تحقیقات نشان داده است که ویتامین ث نقش مهمی در تشکیل استخوان دارد، بنابراین کمبود آن می تواند باعث کاهش میزان استخوان شود.

اسکلت های کودکان ممکن است به طور خاص تحت تاثیر کمبود ویتامین ث قرار بگیرند، زیرا هنوز در حال رشد و توسعه هستند .

10. خونریزی زبان و از دست دادن دندان

لثه های قرمز، تورم، خونریزی یکی دیگر از نشانه های کمبود ویتامین ث هستند.نبود ویتامین ث کافی، بافت زبان تضعیف و ملتهب می شود و رگ های خونی به راحتی خونریزی می کنند در مراحل پیشرفته کمبود ویتامین ث، ممکن است لثه ها بنفش و فاسد شوند .در نهایت، دندان ها می توانند به علت لثه های ناسالم بیفتد.

11. سیستم ایمنی ضعیف

مطالعات نشان می دهد که ویتامین ث در داخل سلول های ایمنی مختلف قرار می گیرد تا به آنها در مبارزه با عفونت و از بین بردن پاتوژن های بیماریزا کمک می کند.

کمبود ویتامین ث با ایمنی ضعیف و خطر بیشتر عفونت همراه است، از جمله بیماری های جدی مانند پنومونی ، همانگونه که در ادامه این بخش از سلامت آورده ایم در واقع، بسیاری از افراد مبتلا به کم خونی، یک بیماری ناشی از کمبود ویتامین ث، در نهایت از عفونت به علت سیستم ایمنی ضعیف آنها می میرند.

12. کمبود آهن

کم خونی کمبود ویتامین ث و آهن اغلب با یکدیگر همراه می شوند.علائم کم خونی فقر آهن شامل پوسیدگی، خستگی، مشکل تنفس در طی ورزش، پوست خشک و مو، سردرد و ناخن های قاشقی است.

کمبود ویتامین ث نیز خطر خونریزی بیش از حد را افزایش می دهد که می تواند به کم خونی کمک کند.

13. خستگی و حالت بد

دو مورد از اولین نشانه های کمبود ویتامین ث عبارتند از:خستگی وحال بد .در حالی که خستگی و تحریک پذیری ممکن است برخی از اولین علائم ظاهر شود، معمولا پس از چند روز مصرف کافی یا در عرض 24 ساعت از مکمل ها با دوز بالا حل می شود.

14. افزایش وزن

ویتامین ث ممکن است با تنظیم میزان چربی از سلول های چربی، کاهش هورمون استرس و کاهش التهاب در برابر چاقی محافظت کند

جالب است بدانید که سطح خون کم ویتامین ث با میزان بالاتری از چربی شکم، حتی در افراد دارای وزن طبیعی ارتباط دارد.در حالی که چربی بدن بیش از حد به اندازه کافی برای نشان دادن کمبود ویتامین ث کافی نیست، ممکن است پس از آنکه سایر عواملی نادیده گرفته شوند، باید بررسی شود.

15. التهاب مزمن و استرس اکسیداتیو

ویتامین ث یکی از مهمترین آنتیاکسیدان های محلول در آب بدن است. این کمک می کند تا از آسیب سلولی با خنثی سازی رادیکال های آزاد جلوگیری کند که می تواند باعث استرس اکسیداتیو و التهاب در بدن شود.

استرس اکسیداتیو و التهاب به بسیاری از بیماری های مزمن مرتبط است، از جمله بیماری های قلبی و دیابت، به طوری که کاهش سطح احتمالا مفید است. مصرف کم ویتامین ث با سطوح بالاتری از التهاب و استرس اکسیداتیو همراه با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط است .

مطالعه ای نشان داد که بزرگسالان با پایین ترین سطح خون ویتامین ث تقریبا 40٪ بیشتر از افراد بالای 50 سال در معرض نارسایی قلب هستند، حتی اگر در ویتامین ث کمبود داشته باشند .

غذاهای حاوی ویتامین ث و منابع طبیعی و خوراکی ویتامین c :

دریافت ویتامین ث از طریق غذاها آسان است زیرا بسیاری از میوه ها و سبزیجات حاوی ویتامین ث هستند. منابع خوب شامل:سیب، مارچوبه، انواع توت ها، کلم بروکلی، کلم، خربزه، گل کلم، میوه های مرکبات (لیمو، پرتقال)، کیوی، غذاهای غنی شده (نان، غلات، غلات)، سبزیجات برگ سبز تیره (کلم، اسفناج)، فلفل (به ویژه فلفل قرمز که دارای بیشترین میزان ویتامین ث در هر وعده)، سی بزمینی و گوجه فرنگی است. منابع دیگر ویتامین سی عبارتند از :

فلفل سبز:

فلفل سبز یکی از منابع ویتامین ث است می توانید آن را به غذا و سالادها بیفزایید اما اگر زخم معده یا دل درد دارید از مصرف آن اجتناب کنید.

گواوا:

گواوا رسیده یکی ازغنی ترین منابع ویتامین ث در رده میوه ها است و 100 گرم میوه حاوی 228.3 میلی گرم ویتامین ث یا 1 گواوا حاوی 126 میلی گرم ویتامین ث است از این رو، اگر یک گواوا مصرف کنید، مجبور نیستید برای مصرف روزانه ویتامین ث خود نیز نگران باشید. در اینجا راه های مختلفی وجود دارد که می توانید آن را در رژیم غذایی روزانه خود قرار دهید.

فلفل زرد:

فلفل زرد به عنوان یکی از بزرگترین سبزیجات حاوی ویتامین ث در نظر گرفته می شود . فلفل زرد را به سالاد، ساندویچ، و ... اضافه کنید. همچنین می توانید فلفل زرد خرد شده را به ماکارونی و قارچ خرد شده اضافه تا یک وعده فوق العاده خوشمزه و سالم داشته باشید.

جعفری:

این گیاه حاوی بالاترین مقدار ویتامین ث است که 1 قاشق غذاخوری آن حاوی 5 میلی گرم ویتامین ث است نه تنها عطر و طعمی به غذا می دهد، بلکه باعث تقویت ایمنی می شود. بنابراین، از آن به بعد، جعفری در رژیم روزانه بگذارید.

فلفل دلمه ای قرمز:

فلفل قرمز، غنی از ویتامین ث است آیا می دانستید که 100 گرم فلفل قرمز حاوی 128 میلی گرم ویتامین ث است!

کلم :

کلم برگ نیز به عنوان یکی از سبزیجات پرطرفدار محسوب می شود. این حاوی 120 میلی گرم ویتامین ث در 100 گرم است که به میزان قابل توجهی بالاتر از یک فنجان اسفناج خرد شده است.

کیوی:

انگور و کیوی میوه گرمسیری خوشمزه است و 100 گرم کیوی حاوی 92.7 میلی گرم ویتامین ث یا 1 کیوی متوسط ​​حاوی 70.5 میلی گرم ویتامین ث است. طعم شیرین و ترش و بافت نرمی دارد. کیوی همچنین منبع عالی ویتامین آ، فیبر غذایی، کلسیم، منیزیم و پتاسیم است.

بروکلی:

100 گرم از این گیاه بسیار مغذی حاوی 89.2 میلی گرم ویتامین ث می باشد. راه های مختلفی وجود دارد که می توانید بروکلی را در رژیم غذایی خود داشته باشید.

میخک:

میخک به طور عمده به عنوان ادویه در هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، تانزانیا و آشپزی ماداگاسکار استفاده می شود. میخک طعم و مزه بسیاری به غذاها می دهد. دارای خواص ضد التهابی، ضد ویروسی و ضد عفونی کنندگی است و برای .درمان دندان درد مفید است. 100 گرم میخک حاوی 80.8 میلی گرم ویتامین ث است

کلم قمری

کلم قمری را می توانید خام یا پخته شده بخورید. آن شبیه به کلم بروکلی، کلم، و جوانه بروکسل است و حاوی فیبر غذایی و ویتامین ث است . یک فنجان از آن حاوی 83.7 میلی گرم ویتامین ث ، ویتامین آ، فسفر و کلسیم است

پاپایا:

پاپایا خام منبع خوبی برای ویتامین ث است - 100 گرم از آن حاوی 61.8 میلی گرم ویتامین و 1 پاپایا کوچک حاوی 93.9 میلی گرم ویتامین ث هستند. آنها همچنین دارای ویتامین آ، فیبر غذایی، کلسیم، پتاسیم و امگا - 3 اسید چرب است

توت فرنگی:

توت فرنگی نیازی به معرفی ندارد - در حال حاضر، یک دلیل دیگر برای وارد کردن توت فرنگی در رژیم غذایی خود دارید:100 گرم توت فرنگی حاوی 58.8 میلی گرم و 1 توت فرنگی بزرگ حاوی 10.6 میلی گرم ویتامین ث است. آنها همچنین منبع خوبی از فیبر پروتئین و رژیمی هستند

پرتقال :

پرتقال یکی از محبوب ترین مرکبات با ویتامین ث بالاتر است - 100 گرم پرتقال حاوی 53.2 میلی گرم ویتامین و C و 1 پرتقال بزرگ حاوی 97.9 میلی گرم از آن است.

لیمو :

لیمو جز مرکبات است و از این رو حاوی ویتامین ث خوبی است - 100 گرم لیمو حاوی 53 میلی گرم ویتامین ث و 100 گرم لیمو حاوی 29.1 میلی گرم ویتامین ث می باشد. آنها همچنین دارای کالری کم هستند.

آناناس :

آناناس یک میوه گرمسیری و شیرین است و هنگامی که می رسد رنگ زرد روشن پیدا می کند. یک فنجان آناناس حاوی 78.9 میلی گرم ویتامین ث است و 100 گرم آن حاوی 47.8 میلی گرم ویتامین است. این منبع خوبی از ویتامین آ، کلسیم، پتاسیم و فیبر غذایی است .

گل کلم :

100 گرم گل کلم حاوی 46.4 میلی گرم ویتامین ث است. همچنین غنی از پروتئین، کلسیم، ویتامین ک، پتاسیم و فسفر است .

طالبی :

طالبی حاوی ویتامین ها، مواد معدنی و فیبر ، پتاسیم است . آنها ضد التهاب و به رطوبت سلول ها کمک می کند. نیز 100 گرم از آن حاوی 36.7 میلی گرم ویتامین ث است، و یک اونس این میوه حاوی 10.3 ویتامین ث است.

گریپ فروت:

این یک واقعیت شناخته شده است که گریپ فروت در کاهش وزن کمک می کند. اما آیا می دانستید این میوه نیز می تواند به بهبود ایمنی کمک کند؟ به این دلیل 100 گرم گریپ فروت حاوی 31.2 میلی گرم ویتامین ث و نیمی از آن حاوی 38.4 میلی گرم ویتامین ث است. آنها همچنین دارای ویتامین آ، کلسیم، پتاسیم، فسفر و فیبر هستند.

اسفناج:

اسفناج می تواند شما را قوی تر کند ! این تنها منبع خوبی از پروتئین، ویتامین آ، فیبر ، کلسیم، پتاسیم و منیزیم نیست، اما همچنین حاوی مقادیر مناسب ویتامین ث - 100 گرم اسفناج حاوی 1/8 میلی گرم ویتامین ث و یک دسته اسفناج شامل 95،5 میلی گرم ویتامین است

انبه:

انبه فوق العاده خوشمزه است، اما بسیاری از ما از خوردن آن اجتناب می کنیم، زیرا آنها کمی کالری بالایی دارند. اما آنچه که ما فراموش میکنیم این است که آنها دارای فیبر غذایی، مواد معدنی و البته ویتامین ث هستند. یک انبه حاوی 57.3 میلی گرم ویتامین ث است و 100 گرم حاوی 27.2 میلی گرم ویتامین است. از این رو، مصرف یک انبه روزانه بسیار مفید می باشد.

تمشک و توت سیاه:

تمشک و توت سیاه ترکیبات سالم مانند فولات، فیبر و آنتی اکسیدان دارند که با ویتامین ث تأثیراتی روی سلامتی دارند. خوب، 100 گرم تمشک حاوی 26.2 میلی گرم ویتامین ث و 100 گرم توت سیاه حاوی 21 میلی گرم ویتامین ث است.

آنها به بهبود حافظه و محافظت از بدن در برابر سرطان و بیماری های قلبی کمک می کند. تمشک و توت فرنگی ایده آل با طعم و ارزش غذایی بالا. خوشمزه هستند و افزودنی عالی برای دسرها نیز می باشند. و آنتی اکسیدان ها در این انواع توت ها به کاهش استرس اکسیداتیو و کنترل کلسترول کمک می کنند.

سیب زمینی:

سیب زمینی آسان نگهداری می شود و ارزان و آسان برای طبخ است. در حدود 19.7 میلی گرم ویتامین ث در 100 گرم سیب زمینی خام وجود دارد د.

نخود فرنگی:

نخود سبز تازه منبع خوبی از پروتئین های گیاهی است و 100 گرم آن حاوی 14.2 میلی گرم ویتامین ث می باشد. منبع عالی آهن، ویتامین ث و سایر مواد مغذی، نخود ها خطر ابتلا به سرطان، افسردگی، کلسترول بالا را کاهش می دهد.

گوجه فرنگی ها:

گوجه فرنگی قرمز روشن نیز به عنوان منبع مشترک ویتامین ث علاوه بر سایر آنتی اکسیدان ها مانند لیکوپن نیز شناخته می شود. گوجه فرنگی خشک شده مواد مغذی بسیار بالایی دارد - 100 گرم گوجه فرنگی حاوی 12.7 میلی گرم ویتامین ث و 100 گرم گوجه فرنگی حاوی 39.2 میلی گرم ویتامین ث می باشد.

شلغم:

شلغم پر از ویتامین ث و اسید آمینه ضروری و غنی از کلسیم، فسفر و پتاسیم است و 100 گرم شلغم حاوی 11.6 میلی گرم ویتامین ث است. همچنین حاوی کربوهیدرات های پیچیده و فیبر رژیمی است

زردآلو:

زردآلو برای پوست عالی است و به همین علت است که آنها با فیبر ، ویتامین آ، پتاسیم، پروتئین و ویتامین ث، سنتز کلاژن را تأمین می کنند. علاوه بر این، 100 گرم زردآلو حاوی 10 میلی گرم ویتامین ث است و تنها 48 کالری دارد

گیلاس:

این میوه ها شیرین و خوشمزه است. علاوه بر این، آنها یکی از منابع ویتامین ث هستند - 100 گرم گیلاس حاوی 7 میلی گرم ویتامین ث هستند. آنها همچنین غنی از ویتامین آ، فولات، کلسیم، پروتئین و پتاسیم هستند.

فواید مصرف ویتامین ث

1. سلامت قلب را بهبود می بخشد

طبق مطالعه ای در آمریکایی، ویتامین ث ممکن است در کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی نقش داشته باشد. مطالعات کوهورت چندگانه نشان داده است که میزان بالاتری از ویتامین ث در پلاسما می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی مرتبط باشد

مطالعات بیشتر نشان می دهد ویتامین ث می تواند به عنوان ورزش برای قلب باشد. دوز منظم ویتامین ث می تواند فعالیت پروتئینی به نام اندوتلین را مختل کند، که منجر به سفتی رگ های خونی کوچک می شود و در نهایت باعث حمله قلبی می شود ویتامین همچنین می تواند فشار خون را کاهش دهد و شریان ها را انعطاف پذیر نگه دارد.

همچنین ویتامین ث برای کمک به ایجاد شریان ها در معرض استرس - این جریان خون را بهبود می بخشد و از این رو، توانایی حمل اکسیژن را نیز بهبود می بخشد. یکی دیگر از مطالعات هند می گوید میوه ها و سبزیجات حاوی ویتامین ث می توانند از بیماری های قلبی جلوگیری کنند. این مطالعه نشان می دهد که رژیم گیاهخواری غنی از ویتامین ث می تواند کلسترول خون را کاهش دهد، که خطر ابتلا به حمله قلبی را 2٪ کاهش می دهد .

مکمل های ویتامین ث همچنین به کاهش سطح کلسترول سرم کمک می کنند و این می تواند به بیماری قلبی عروقی کمک کند.

2. فشار خون را تنظیم می کند

دوزهای زیاد ویتامین ث می تواند فشار خون را کاهش دهد. این عملکرد ویتامین ث می تواند به اثرات فیزیولوژیکی و بیولوژیکی آن مربوط باشد. ویتامین ث به عنوان ادرارآور عمل می کند و باعث می شود کلیه ها سدیم و آب بیشتری را از بدن خارج کنند - این فشار روی دیواره های رگ های خونی را کاهش می دهد.

ویتامین ث نیز بدن را از تامین اکسید نیتریک، یک مولکول شناخته شده برای آرامش رگ های خونی محافظت می کند . مصرف مکمل های ویتامین ث در یک دوز 500 میلی گرم روزانه می تواند فشار خون سیستولیک را با 4 امتیاز و فشار خون دیاستولیک به میزان 1.5 درصد در مدت 2 ماه کاهش دهد.

3. بهبود ایمنی

کمبود ویتامین ث باعث کاهش مقاومت بدن در برابر برخی از پاتوژن ها می شود همانطور که در یک مطالعه، ویتامین ث با افزایش قدرت و حفاظت از ارگانیزم سیستم ایمنی را تحریک می کند

علاوه بر حفاظت از سیستم ایمنی بدن، ویتامین ث نیز باعث کاهش شدت آلرژی های مختلف و مبارزه با عفونت می شود.ویتامین ث برای کاهش مدت سرما خوردگی مفید می باشد ویتامین ث نیز ممکن است درمان بالقوه برای آسم باشد با این حال، تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

4. کمک به جلوگیری از سرطان

مطالعات متعدد آزمایشگاهی نشان داده است که دوزهای بالا ویتامین ث میتوانند رشد پروستات، کبد، روده بزرگ و سایر سلولهای سرطانی را کاهش دهند غلظت بیشتر ویتامین ث همچنین ممکن است در درمان سرطان کمک کند.

5. کمک به درمان آرتروز

ویتامین ث می تواند به جلوگیری از برخی از اشکال آرتروز کمک کند. اما خیلی از آنها ممکن است شرایط را بدتر کند مصرف دوز مناسب ویتامین ث باعث جلوگیری از آرتروز التهابی و حفظ آرتروز مفصل سالم می شود.

مصرف ویتامین ث (90 میلی گرم در روز برای مردان و 75 میلی گرم در روز برای زنان) ممکن است علائم آرتروز را بدتر کند.

6.بهبود سلامت چشم

شواهد همچنین نشان می دهد که مصرف ویتامین ث می تواند خطر ابتلا به آب مروارید را کاهش دهد. ویتامین، هنگامی که با سایر مواد مغذی ضروری،مصرف شود می تواند آسیب دیدگی چشم را کاهش دهد در واقع افراد با مصرف بالای ویتامین ث 20 درصد کمتر احتمال ابتلا به آب مروارید را دارند.

7. درمان پره اکلامپسی

بر اساس مطالعه آمریکایی، ویتامین ث ممکن است به درمان پره اکلامپسی کمک کند (فشار خون بالا در دوران بارداری) با این حال، مطالعات بیشتر ضروری است. حتی استرس اکسیداتیو می تواند مسئول پره اکلامپسی باشد. و از آنجا که ویتامین ث به مبارزه با استرس اکسیداتیو کمک می کند، می تواند به جلوگیری از این بیماری کمک کند.

ویتامین ث نیز ممکن است به خاتمه دادن بارداری ناخواسته (سقط جنین) کمک کند. برخی منابع معتقدند که ویتامین می تواند گرما را در رحم ایجاد کند.

8. حفظ لثه های سالم

کمبود ویتامین ث می تواند موجب بیماری لثوی، یک نوع شدید (بیماری لثه) شود. این به این علت است که سطح پایین ویتامین ث می تواند بافت همبند را ضعیف کند و مویرگ ها را به راحتی تجزیه کند. در واقع، یک نشانه اولیه کمبود ویتامین ث، خونریزی لثه است. ویتامین مسئول سلامت دندان ها و لثه ها است.

9. کمک به درمان آلرژی

مهم است بدانید که وقتی بدن شما هیستامین را آزاد می کند، آلرژی ایجاد می شود، بیوشیمیایی. مصرف ویتامین ث موجب کاهش هیستامین می شود، بنابراین از آلرژی ها جلوگیری می شود.

10. خشکی دهان را کاهش می دهد

برخی منابع معتقدند ویتامین ث به جلوگیری و حتی درمان خشکی دهان کمک می کند. با این حال شواهد محدودی در این زمینه وجود دارد.

11. قند خون را تنظیم می کند

مصرف منظم ویتامین ث (1000 میلی گرم) در تنظیم قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد ویتامین ث همچنین می تواند از آسیب های مربوط به دیابت جلوگیری کند. همچنین ویتامین ث باعث کاهش قند خون ناشتا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می شود.

12. درمان عفونت های ویروسی

با توجه به مطالعات انجام شده، ویتامین ث با دوز بالا می تواند در درمان آلرژی ها موثر باشد. در گذشته، از این دوزها برای درمان عفونت هایی مانند سرخک، تبخال، سرخ شدن و پنومونی ویروسی استفاده می شد. این نشان دهنده اثر ویتامین ث به عنوان آنتی بیوتیک است، با رادیکال های آزاد مضر مبارزه می کند و به عفونت های ویروسی کمک می کند

13. جلوگیری از اسکوربوت

اگر چه در جهان امروز نادر است،اسکوربوت روی افرادی که به مقدار کافی ویتامین ث مصرف نمی کنند تاثیر می گذارد.

14. درمان سمیت سرب

سطوح پایین ویتامین ث در جریان خون اغلب با سطح بالای سرب همراه است. به طور منظم مکمل های ویتامین ث باعث کاهش سطح سربی خون در سیگاری ها می شود مطالعه دیگری نشان می دهد که ویتامین ث می تواند سمیت سرب را کاهش دهد.

15. مبارزه با سکته مغزی

خوردن غذاهای غنی از ویتامین ث می تواند باعث جلوگیری سکته مغزی به ویژه سکته هموراژیک مغزی شود. ویتامین ث می تواند فشار خون را کاهش دهد. سطح پایین ویتامین ث همچنین می تواند خطر خونریزی خودبخودی مغزی را افزایش دهد.

ویتامین ث همراه با آهن می تواند به کاهش خطر سکته مغزی کمک کند. همچنین، همانطور که در یک مطالعه، افراد با سطوح بالای ویتامین ث در خون می توانند خطر سکته مغزی را 42٪ کاهش دهند.

16. حالت را بهبود می بخشد

مطالعات در مورد بیماران ثابت کرده است که مصرف مقدار مناسب ویتامین ث می تواند خلق و خو را بهبود بخشد. مکمل های ویتامین ث نیز برای کاهش اضطراب در دانش آموزان مفید است.

17. کمک به کاهش وزن

مصرف ویتامین ث کافی اکسیداسیون چربی بدن را در طول ورزش افزایش می دهد. از این رو، کمبود ویتامین ث می تواند باعث کاهش وزن و چربی شود ویتامین ث نیز متابولیسم را افزایش می دهد و این باعث کاهش وزن می شود.

18. تقویت انرژی

ویتامین ث کمک می کند تا درد و خستگی را از بین ببرید.

19. مزایای ویتامین سی برای پوست چیست؟

علاوه بر مصرف خوراکی، می توانید از ویتامین ث به صورت موضعی (مثل سرم) استفاده کنید و از مزایای آن بهره ببرید. سرم کلاژن را تحریک می کند و پوست را از دیگر عوامل آسیب پذیر مانند آلودگی محافظت می کند.

بافت پوست را بهبود می بخشد

کلاژن همچنین ساختار رگ های خونی را فراهم می کند. عروق خونی کوچک زیر پوست اکسیژن و مواد مغذی را نگهداری می کند که پوست را سالم نگه می دارد. بدون مواد مغذی کافی، پوست خشن و خشک می شود. کرم هایی حاوی ویتامین ث باعث بهبود ظاهر و بافت پوست می شوند.

ویتامین ث باعث افزایش تولید الاستین می شود که سلول های پوست را ضخیم تر، محافظت و ترمیم می کند. باعث حفظ رطوبت، افزایش گردش خون پوست و افزایش سطح پوست می شود.

سوختگی و زخم را درمان می کند

شواهد اولیه نشان می دهد که ویتامین ث می تواند زخم را بهبود بخشد و نیاز به تهویه در بیماران مبتلا به سوختگی شدید را کاهش می دهد. آنتی اکسیدان ها در ویتامین ث نیز به درمان سوختگی کمک می کنند

درمان آفتاب سوختگی

خواص آنتی اکسیدانی ویتامین ث در سنتز کلاژن نقش دارند و در درمان آفتاب سوختگی کمک می کنند. مصرف ویتامین ث خوراکی یا مصرف موضعی روغن ویتامین ث می تواند به بهبود وضعیت کمک کند. اما مهم است توجه داشته باشید که ویتامین ث فقط باید به عنوان یک افزودنی کرم ضد آفتاب استفاده شود نه یک جایگزین.

کمک به درمان اگزما

روش خوب برای درمان اگزما ترکیبی از ویتامین ث و روی است که 500 تا 1000 میلی گرم ویتامین ث و 15 میلی گرم روی روزانه می تواند به عنوان درمان بالقوه عمل کند.

کمک در تولید کلاژن

ویتامین ث ماده مورد نیاز برای تولید هیدروکسی پرولین و هیدروکسیلیسین است. کمبود کلاژن باعث می شود پوست کدر و بی روح شود. کلاژن پوست را از ریشه جوان می کند و چین و چروک و علائم پیری را کاهش می دهد.

محافظت در برابر تغییر رنگ پوست

ویتامین ث دی ان ای را از واکنش های فتوشیمیایی محافظت می کند که می تواند منجر به تومور، تغییر رنگ پوست و انواع مختلف سرطان پوست شود.

20. ویتامین سی چه خواصی برای موها دارد؟

رشد مو را افزایش می دهد

مصرف کم ویتامین ث ممکن است یک علت اصلی مشکلات مربوط به مو باشد. کمبود ویتامین ث ممکن است موجب خشکی مو شود . این شرایط برای رشد منظم موها نامطلوب است و در نهایت منجر به ریزش مو می شود.

هنگامی که بدن غذا مصرف می کند به تولید گلوکز برای تولید انرژی مصرف می کند، رادیکال های آزاد به طور طبیعی شکل می گیرند. این رادیکال های آزاد باعث ایجاد ضعف، شکنندگی و نازکی مو می شوند و رشد مو را قطع می کند. خواص آنتی اکسیدانی ویتامین ث تشکیل رادیکال های آزاد را کاهش می دهد و تاثیر آن بر بدن را به حداقل می رساند.

مصرف مقدار مناسب ویتامین ث در رژیم غذایی ما برای حفاظت آنتی اکسیدانی در برابر رادیکال های آزاد ضروری است. پیش از این هم در بخش سلامت گفتیم که افرادی که مقدار زیادی ویتامین ث را مصرف می کنند موهای سالم، قوی و ضخیم دارند.

مبارزه با شوره سر

فولیکول های مو اغلب به علت شوره سر و پوست خشک و پوسته پوسته شدن مسدود می شوند. این می تواند فولیکول های مو را آسیب برساند و مانع رشد مو شود. ویتامین ث به مبارزه با باکتری ها در پوست سر کمک می کند. این بخش از شوره سر، کمک می کند تا از شر انقباض فولیکول خلاص شوید و رشد موهای جدید را ایجاد می کند.

احتیاط هایی که در رابطه با ویتامین سی باید انجام شود؟

ویتامین ث ممکن است باعث ایجاد شکم درد، خرابی دندان، درد قفسه سینه، ضعف، اسهال، سوزش سر دل، سردرد، ، تهوع و بیماری مری شود. در صورت بروز هر یک از علائم، مصرف آن را متوقف کنید و با پزشک مشورت کنید.

دوز بالای ویتامین ث می تواند منجر به سمی شدن ویتامین ث شود، باعث ایجاد لخته های خون، سنگ کلیه و مشکلات می شود . مصرف ویتامین ث در طول بارداری و شیر دهی طبیعی است اما هنگام مصرف بیشتر از دوز توصیه شده، احتیاط کنید.

هر گونه تداخل دارویی با ویتامین سی:

در زیر لیستی از داروهایی است که ممکن است با ویتامین ث (مکمل) ارتباط برقرار کنند -

• آسپرین
• استامینوفن
• باربیتورات ها
• داروهای شیمی درمانی
• قرص های ضد بارداری
• مهار کننده های پروتئاز
• وارفارین
• آنتی اسیدها
• برخی از داروهای روانپزشکی مثل فلوفنازین
• آلومینیوم :مصرف ویتامین ث می تواند جذب آلومینیوم را از داروهای حاوی آلومینیوم، مانند فسفات را افزایش دهد. این می تواند برای افراد مبتلا به مشکلات کلیوی مضر باشد.

ایمنی و عوارض جانبی ویتامین سی

پس از عنوان کردن تمامی خواص و فواید این ویتامین در بخش سلامت حالا نوبت به بررسی عوارض آن رسیده است ؛ هنگامی که در دوزهای مناسب مصرف می شود، مکمل های خوراکی ویتامین ث به طور کلی ایمن در نظر گرفته می شود. عوارض جانبی به مکمل های ویتامین ث خوراکی مرتبط است می تواند سبب:

• حالت تهوع
• استفراغ
• سوزش سر دل
• التهاب که ممکن است به مریض (مسهوژیت) آسیب برساند
• انسدادی که غذا یا مایع را از طریق عبور روده کوچک یا روده بزرگ (انسداد روده) نگه می دارد
• گرفتگی معده
• خستگی
• سردرد
• سوزش
• اسهال
• بیخوابی
• سوزش پوست

در بعضی افراد، مصرف خوراکی ویتامین C می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود. استفاده طولانی مدت از مکمل های ویتامین C خوراکی بیش از 2000 میلی گرم در روز، خطر عوارض جانبی قابل توجهی را افزایش می دهد.

قبل از هر گونه آزمایش پزشکی، به پزشک خود اطلاع دهید که شما از مکمل های ویتامین C استفاده می کنید. سطوح بالای ویتامین C ممکن است با نتایج آزمایشات خاص مانند آزمون های مدفوع برای آزمایش خون غرقاب یا غربالگری گلوکز مواجه شوند.

آیا مصرف بیش از حد ویتامین ث خطر دارد؟

هنگامی که از مواد غذایی و مکمل ها در دوز توصیه شده به دست می آید، ویتامین ث به طور کلی به عنوان ایمن محسوب می شود. عوارض جانبی به ندرت گزارش می شود اما علائم شامل اسهال، حالت تهوع، گرفتگی شکمی و سایر علائم گوارشی است. اکثر افراد سالم، می توانند 200 تا 250 میلی گرم ویتامین ث در روز مصرف کنند و هر بار اضافه آن از طریق ادرار دفع می شود.

در زمان بیماری، در طی بهبود از آسیب یا تحت شرایط افزایش استرس اکسیداتیو (از جمله سیگار کشیدن)، بدن میتواند از مقادیر بیشتری استفاده کند. مقدار بالا ویتامین ث (بیش از 2،000 میلی گرم در روز) ممکن است به سنگ کلیه کمک کند، همچنین باعث اسهال شدید، حالت تهوع و دل درد شود.

آیا ملاحظات خاص دیگری در مورد استفاده از ویتامین c وجود دارد؟

عوارض جانبی ممکن است بین ویتامین ث و داروهای ضد انعقادی مثل وارفارین (کومادین) ایجاد شود و فعالیت آنها کاهش دهد. محصولات نیکوتین، داروهای پیشگیری از بارداری / استروژن، تتراسایکلین ها، باربیتورات ها و آسپرین ممکن است سطح ویتامین ث را کاهش دهد.

ویتامین ث ممکن است جذب آهن و لوتئین را افزایش دهد. اگر چه برخی از شواهد نشان می دهد که مقدار بالای ویتامین ث ممکن است با جذب ویتامین ب12 موجود در غذا تداخل کند، مطالعات دیگری نشان داده اند که چنین اثراتی ندارد.