استایل رترو

واژۀ retroریشۀ لاتین دارد و به معنای زمان های گذشته است. این واژه از دهۀ ۱۹۶۰ به بعد برای اشاره به چیزهای مربوط به گذشته، مورد استفاده قرار گرفت. استایل رترو به دنبال احیای سبک های مد و فشنی است که کمتر از ۱۰۰ سال پیش با استقبال زیادی همراه شد. ورود این واژه به صنعت مد ابتدا در صنعت مد کشور فرانسه، بعد به انگلیس و سپس به صنعت مد جهانی اتفاق افتاد. استایل رترو به استایلی تقلیدی گفته می شود که از سبک پوشش دهه های ۲۰ تا ۹۰ میلادی پیروی می کند؛ این استایل تقلیدی از استایل گذشته نزدیک است. بی شک میان خانم ها هنوز هم در سرتاسر جهان افراد بی شماری هستند که ترجیح می دهند به سبک سوفیا لورن Sophia Loren و مرلین مونرو Marilyn Monroe ستاره های زیبای گذشته نه چندان دور لباس بپوشند؛ سبک رترو این امکان را برای شما فراهم نموده تا درخشش به سبک مرلین مونرو و همۀ شیک پوشان آن دوره را تجربه کنید.

در آغاز قرن بیست و یکم، تغییر و تحول های سریع جهان سبب شد تا استایل رترو شکل بگیرد؛ البته این ایده برداری یا بازگشت به سبک گذشته تنها مختص دنیای مد نبوده و در سایر رشته های هنری نیز اتفاق افتاده است. استایل رترو را به زبان ساده باید استفاده از لباس های دهه ۲۰ تا ۹۰ میلادی معنا کرد. فلسفۀ استایل رترو را می توان شکلی از اسطوره زدایی از گذشته دانست. همان طور که اشاره شد، استایل رترو برای توصیف نگرش و مُدی که متعلق به گذشته ای نه چندان دور است استفاده می شود؛ بنابراین استایل رترو را نمی توان یک سبک مدرن بدانیم. در این استایل مد شدن مجدد یک نوع پوشش یا یک لباس خاص امری عادی محسوب می شود.

شلوار های جین مام استایل در سبک رترو

سال های بین ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ را بی شک باید زمان مهمی برای شکوفایی استایل رترو بدانیم. در این سال ها جهان شاهد اتفاق های عجیب و شگفتی بود و دنیای مد نیز اتفاقات بزرگی را پشت سر گذاشته است. شلوار های جین مام استایل که در دهه ۸۰ میلادی طرفداران بسیاری پیدا کرده بودند، در سال ۲۰۱۰ مجدداً مُد شدند؛ باوجود آنکه سال های زیادی افراد تصمیم به پوشیدن شلوارهای جین چسبان و فاق کوتاه گرفته بودند، مجدداً شلوارهای گشاد و فاق بلند، طرفداران بسیاری در سراسر جهان پیدا کردند. این شلوارها امروزه در سال ۲۰۲۱ نیز توسط بسیاری از بازیگران و ستارگان دنیای هنر استفاده می شوند.

رنگ های نئونی در استایل رترو

در سال ۲۰۱۰ رنگ های نئونی مجدداً تبدیل به ترند اصلی رنگ لباس ها شدند. رنگ نئونی یا رنگ شب نما به رنگ هایی گفته می شود که در تاریکی، نور ذخیره شده در خود را بازتاب می دهند و درنتیجه آن رنگ را به وضوح می توان مشاهده کرد. این رنگ ها ابتدا در بین سال های دهۀ ۵۰ میلادی میان افراد خاص پسند محبوبیت بسیاری پیدا کرده اند و سپس پس از گذشت چند سال، مجدداً در دهه های ۸۰ و ۹۰ میلادی دوباره مد شدند. در سال ۲۰۱۰ استایل رترو سبب شد یک بار دیگر این رنگ ها به ترند روز لباس زنانه تبدیل شوند.

کت های اور سایز و بلیزری در استایل رترو

کت بلیزر قدمتی در قرن ۱۹ دارد؛ این کت دو ردیف دکمه دارد و دو لبه آن کاملاً روی هم می افتند. کت بلیزر گشاد در دهۀ ۸۰ میلادی محبوبیت بسیاری پیدا کردند و در پایان آن دهه کم کم از روند مد کنار رفتند. سرگذشت کت بلیزر نیز با استایل رترو گره خورد و در ۵ سال گذشته مجدد تبدیل به ترند لباس مردانه و زنانه شد. البته این بار دیگر خبری از شلوارهای گشاد نیست و افراد شیک پوش این کت را به همراه شلوارهای جذب می پوشند.

لباس های راه راه در استایل رترو

لباس های راه راه در تمام طول تاریخ مد جایگاه ویژه ای داشته اند و اگر به تاریخچه مد نگاه کنید متوجه می شوید در سال های بسیاری این مدل لباس میان افراد محبوب بوده است. یکی از لباس های راه راه پرطرفدار، ژاکت های راه راه هستند که از دهۀ ۷۰ میلادی وارد صنعت مُد شدند؛ در بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ این مدل ژاکت نیز مجدداً به مد روز لباس زنانه تبدیل شدند.

برند های تولید کننده پوشاک به سبک رترو

برندهای مشهوری همچون جورجیو آرمانی، گوچی، آدیداس، نایک و … در سال های گذشته شروع به تولید لباس و اکسسوری برای استایل رترو کرده اند. طرفداران سبک رترو آنقدر زیاد هستند که این مسئله سبب شده تا بسیاری از طراحان بزرگ دنیای مد و فشن لباس های متنوعی به سبک رترو طراحی و روانۀ بازار کنند.

ویژگی های استایل رترو Retro در دهه های مختلف

سبک رترو (Retro style)، ابتدا در صنعت فرانسه استفاده شد. مدتی بعد به انگلستان راه پیدا کرد و به این ترتیب استایل های نزدیک به معاصر و قدیمی دوباره زنده شدند. همانطور که در بالا گفتیم، این سبک بیشتر به دهه های ۱۹۵۰,۶۰,۷۰ و ۸۰ بر می گردد. در هر کدام از این دهه ها به سبک خاصی از لباس پوشیدن مورد توجه قرار گرفته است. در یک بازه زمانی لباس هایی با رنگ های کرم، تیره و پترن حیوانات و در دهه های دیگر تماما رنگ های پاستیلی و کم رنگ دیده می شد. برای مثال در دهه ۱۹۸۰ تی شرت های پاستیلی که طرح های چاپی تیم و یا موسیقی آن دهه می باشد را با شلوار جین که غالباً کوتاه و اورسایز هستند با یکدیگر ست می کردند. همچنین در دهه ۸۰ رنگ های شاد، الگو های گل دار و پارچه های پر نقش و نگار مد بوده است. لباس های چهارخانه و راه راه، کفش های راحتی مثل آل استارها و یا ونس جزو استایل رترو هستند. در دهه های ۶۰ و۷۰ میلادی لباس ها و اکسسوری هایی با رنگ گرم و روشن مثل زرد و قرمز و آجری استفاده می شد. دامن های کوتاه تا زانو، جوراب های رنگارنگ، نیم تنه های یقه اسکی Turtle neck و بوت های سفید White boots و عینک های kurt cubain از اقلام محبوب این دهه هاست.

تفاوت و شباهت استایل رترو با استایل وینتیج

در استایل وینتیج دقیقا از لباس های قدیمی و سبک پوشیدن آنها استفاده می شود. این سبک از جنگ جهانی دوم به بعد و به خاطر کمبودها و محدودیت های مردم در دسترسی به لباس نو رواج یافت. در آن زمان امکان خرید لباس وجود نداشت. بنابراین مردم مجبور بودند از لباسهای دست دوم و پوشاک دیگران استفاده کنند. همین امر سبب شکل گیری وینتیج در دنیای مد و فشن شد.

امروزه مردم لباس های وینتیج را به همراه اقلام مدرن می پوشند. از ویژگی های این استایل پارچه های طرح دار بخصوص خال خالی با رنگ های محدود است. در این سبک نباید به هیچ عنوان تمام لباس های خود را فقط از یک دهه انتخاب کنید. چون دیگر وینتیج به حساب نمی آید. بلکه استایل vintage شما باید از دهه های مختلف انتخاب شوند. استایل رترو (retro) هم مانند مد وینتیج؛ الهام گرفته از زمان گذشته است و بسیار شبیه هم هستند. ولی از تفاوت های این دو سبک، می توان به زمان انتشار آنها اشاره کرد. در استایل وینتیج از لباس های بهره گرفته می شود که دیگران در گذشته دقیقاً آن را می پوشیدند. اما در سبک رترو با الهام گرفتن از لباسهای قدیمی در دهه های معاصر، لباس هایی با همان سبک در عصر جدید تولید می کنند.