از فروردین ماه امسال پخش سریال «نوبت لیلی» شروع شد که می‌توانست مخصوصا برای طرفداران ژانر علمی تخیلی و رازآلود اتفاق خوبی باشد ولی آنهایی که اهل تماشای سریال‌های روز دنیا بودند متوجه شباهت نوبت لیلی به سریال موفق و پرطرفدار «تاریک»(دارک) شدند.

البته هم از آنجا که این ژانر برای اولین بار در ایران ساخته می‌شد و هم به دلیل محدودیت‌های خاص فیلمنامه‌نویسی درباره دنیاهای موازی و زندگی‌های متفاوت و دلایل دیگر سریال وطنی اصلا به گردپای آن سریال بین‌المللی نمی‌رسید ولی حداقل به دلیل حضور بازیگران مشهور و کارگردان خوبی که داشت کنجکاوی‌برانگیز بود و از تبلیغات و تیزرها و بعد با شروع پخش سریال مشخص بود که برای طراحی صحنه و لباس و فضاسازی هزینه قابل توجهی صرف شده و اتفاقا از نکات مثبت این سریال همین موارد هستند.

لیلی میان تاریکی و بین ستاره‌ای

همان‌طور که داستان و روایت سریال مدام مخاطبانش را به یاد سریال «تاریک» و البته گاهی هم فیلم «بین ستاره‌ای» اثر کریستوفر نولان می‌اندازد و خیلی جاها از داستان‌ها و نشانه‌های آنها استفاده می‌کند، بعضی مواقع هم لباس بازیگرانش فیلم و سریال‌های مختلف خارجی را به یاد مخاطب می‌آورد.

مثلا در همان دقیقه‌های ابتدایی قسمت دوم که لیلی، شخصیت اصلی سریال، می‌گوید: «راستش ما دنیا رو با روایت شخصیمون می‌سازیم، اولین باری که تو آینه خودمون رو می‌شناسیم وقتیه که هنوز دو سالمون نشده… بار اول می‌خوایم بریم تو آینه ببینیم اینی که میگن تویی، کیه…» همزمان با این حرفها تصاویر مختلفی از لیلی در مکان‌ها و موقعیت‌های مختلف و با لباس‌های متفاوتی نمایش داده می‌شود که یکی دوتای آنها بیشتر از همه این ویژگی را دارند. مثلا وقتی او با پیراهن سفیدی میان رودخانه‌ای ایستاده یا با همان پیراهن سوار بر اسب سیاهی دیده می‌شود این پیراهن سفید تا حدی لباس‌های وینتیج یقه بلند دوران ویکتوریایی را به خاطر می‌آورند که شاید ویژگی‌هایی از لباس‌های دوران ادواردیان را هم داشته باشد و مثلا لحظه‌ای به ذهن مخاطب برسد که لوازم جانبی مثل دستکش توری و چتر آفتابگیر هم با این لباس می‌شد استفاده شود.

در همان قسمت اول هم لباس دوران کودکی لیلی از آن لباس‌هایی نیست که بیشتر تن کودکان ایرانی دیده باشیم. پیراهن کودکانه سفید بلندی هم که لیلی علاقه ویژه‌‌ای به آن دارد لباس وینتیج است که طی دهه 1970 بیشتر مد بود و ما هم کودکان و نوجوانان زیادی را در سریال‌ها و فیلم‌های مختلف خارجی دیده‌ایم که تقریبا همان مدل را به تن کرده‌اند.

نوبت لیلی با کت و دامن

کت و دامن هم در این سریال زیاد مورد استفاده قرار گرفته چه بر تن روحی، مادر لیلی، که کت‌های ساده و گلدار او بنا بر موقعیت و حال و هوای داستان به خوبی انتخاب شده‌اند و چه کت‌های لیلی مخصوصا کت و دامن قرمز صورتی که دقایق قابل توجهی از قسمت‌های دوم و سوم پوشیده است.

کت «شازده» با بازی فرزین محدث در قسمت اول هم کاملا جلب توجه می‌کرد. این کت‌ هم با یقه ایستاده و گلدوزی طلایی زیبا با دست (طلادوزی) در ناحیه یقه و سینه و سر آستین قابل توجه است.

این مدل کت‌ها در جشنواره‌های رنساس، اجرای نمایش‌ها، مراسم هالووین، مهمانی رقص و عروسی‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است. اغلب این کت‌ها که از جنس مخمل یا پلی‌استر هستند و گاهی زیپی هم در قسمت جلو دارند امروزه توسط چند برند معروف تولید شده و خریداران مخصوص به خود دارند.

سرپوش اشکانیان و ساسانیان بر سر لادن مستوفی

سرپوش لادن مستوفی هم یکی از آیتم‌هاییست که جلب توجه می‌کند. این سرپوش به دوره اشکانیان و ساسانیان برمی‌گردد. بر اساس نقش برجسته پالمیرا که در حال حاضر در موزه لوور نگهداری می‌شود زنان آن زمان چیزی شبیه چادر سر می‌کردند.

اما زیر آن سرپوشی عمامه‌مانند می‌گذاشتند البته شاهزاده‌ها کلاهی بلند و تزئین شده روی سرشان می‌گذاشتند که طراحی سرپوش لادن مستوفی مربوط به همان دوران و بر همان اساس انجام شده است.

« فاطمه رجب»طراح صحنه و لباس سریال «نوبت لیلی» بود که قبلا در طراحی صحنه سریال «لیسانسه‌ها» و همین‌طور برنامه «خندوانه» همکاری داشت. این هنرمند در اسفندماه سال 1400 دچار سانحه رانندگی شد و از دنیا رفت. قلب این هنرمند هم که مدت‌ها پیش کارت اهدای عضو را پر کرده بود اهدا شده است.