هائده حائری این بانوی هنرمند با صمیمت و مهربانی خاصی که در کلامش دارد از مهم‌ترین اتفاق زندگی‌اش برای ما می‌گوید و معتقد است اتفاقی که برای او افتاده ممکن است اتفاق دیگران هم باشد: سال ۸۱ بود به‌طور خیلی اتفاقی متوجه شدم که سرطان سینه گرفتم.

با فهمیدن این مساله دنیا روی سرم آوار شد و گویی دنیا برایم به آخر رسیده بود. من درخصوص این بیماری اطلاعات زیاد و کافی نداشتم ولی پیش از آن توسط یکی از دوستانم به‌طور جزئی از علائم و نشانه‌های بیماری خود آگاه شده بودم، ولی همین اطلاعات کم، خیلی به من کمک کرد و من در عرض یک هفته سعی کردم پزشک مناسبی را پیدا کرده و مراحل درمانم را شروع کنم.

ماجرای هایده حائری و سرطان

حائری همین‌طور که ادامه می‌دهد، بارها و بارها از پشتیبانی و همدلی همسر و فرزندانش یاد می‌کند و می‌گوید: درحالی که خیلی ناراحت بودم و نمی‌دانستم چه کنم، دائم همسرم و فرزندانم به من روحیه می‌داند و به من کمک می‌کردند تا بتوانم با این مساله کنار بیایم و الان که به آن روزها فکر می‌کنم، می‌بینم چقدر حمایت‌های روحی آنها در بهبود من نقش داشته است.

در عرض یک هفته من عمل شدم و این توده را از بدنم خارج کردند تا دیگر سرطانی نباشم و بعد مراحل بعدی بیماری‌ام که شیمی‌درمانی بود آغاز شد.

خوشبختانه پزشک نازنینم در تمام این مدت در کنار من بود و سعی می‌کرد برای این‌که من تحت فشار نباشم، در طول زمان بیشتری شیمی‌درمانی را انجام دهد و برای همین هم من نه موهایم ریخت و نه دچار مشکل شدم.

هایده حائری : سرطان را شکست دادم

نکته مهم دیگری که باید بگویم این است که در تمام این مدت به کارم ادامه دادم و سعی نکردمدر کارم وقفه بیندازم، چون فکر می‌کردم اگر کار نکنم روحیه‌ام را بیش از پیش از دست خواهم داد ولی کار به من کمک می‌کرد تا روی پا باشم و به چیزی فکر نکنم.

روزهایی بود که من شیمی‌درمانی می‌شدم و بعد می‌رفتم سر کلاس و درس می‌دادم و به این ترتیب بود که سرطان را از پای درآوردم.