آشپزی کردن در خانه هم صرفه جویی در هزینههای جاری خانوارها را به همراه دارد و هم سلامت و کیفیت تغذیه افراد خانواده را بهبود میبخشید اما این تنها دلیلی نیست که زنان سیاستمدار برنامهها و دستورهای آشپزی خود را علنی میکنند.
فاطمه عباسی: زمان و هزینههای مربوط به غذا یکی از دغدغههای مهم و بخشهای اصلی درآمد قشر متوسط جوامع مختلف را به خود اختصاص میدهد. بیشتر خانوادهها برای بهبود تغذیه و مدیریت مالی خوراک خود، به فکر دوری از غذاهای آماده و فراوری شده و همچنین غذاهای رستورانی هستند اما شاید انگیزه و ایدههای کافی برای آشپزی در خانه نداشته باشند.
سیاستمداران مختلف با توجه به همین دغدغه عمومی، از غذا پختن به عنوان راهی برای تشویق مردم به داشتن تغذیه سالم و جلب همدلی عمومی استفاده میکنند. جالب اینکه خوردن غذاهای سالم و خانگی که با صرف وقت بیشتری ممکن میشود، یکی از شعارهای جوامع پیشرفته و ثروتمند است و اختصاص به جوامع ضعیفتر ندارد.
در اروپا و آمریکا، فعالیت افراد مشهور و سیاسی در این زمینه، خانوادههای زیادی را به آشپزی کردن در خانه ترغیب کرده است و البته مثل تمام اقدامات سیاستمداران، این کار به نفع فضای رقابتی آنها هم بوده؛
در حقیقت، چهرههای سیاسی هزاران سال است که از غذا به عنوان وسیلهای برای تقویت وجهه عمومی خود و جلب نظر رای دهندگان استفاده میکنند. در طول تاریخ، سیاستمدارانی مانند ژولیوس سزار و هانیبال، بر رژیم غذایی ساده حاکمان و امپراطوران، به عنوان راهی برای برجسته کردن ویژگیهای شخصیتی و نشان دادن رفتار مردمی خود تاکید میکردند.
همچنین مشهور است که نمایندگان آمریکا از غذا و خوراکی به عنوان وسیلهای برای جمعآوری آراء رای دهندگان و صحبت درباره کمپین خود استفاده میکردند؛ در سال ۱۷۵۸، جورج واشنگتن بودجه کمپین تبلیغاتی خود را صرف سرو نوشیدنی در جمع مردم کرد. در اواخر قرن نوزدهم، کبابهای سیاسی گستردهای در نیویورک سرو شد که به ضیافت گوشت گاو شهرت پیدا کرد.
امروزه، استفاده از غذا یا نوشیدنی به عنوان وسیلهای برای رشوه دادن به رای دهندگان در ایالات متحده از نظر فنی غیرقانونی است و این استراتژی امروزه به شکلی دیگر و با هدف برد-برد اجرا میشود. در واقع شخصیتهای سیاسی راههای زیرکانهتری برای به دست آوردن قلب مردم پیدا کردهاند که در نهایت، برای سلامت مردم هم مفید است.