در اکثر گورهای باستانی معمولاً کالاهای تدفینی مانند سکه، سلاح، جواهرات و سایر اشیای مشابه پیدا می‌شود، اما باستان‌شناسان اخیراً در یک مقبره اثر باستانی واقعاً کمیابی پیدا کردند: یک صندلی تاشوی فلزی.

به نقل از خبرگزاری لایوساینس، این صندلی که قدمتش به اوایل قرون وسطی (از اواخر سده‌ی پنجم یا اوایل سده‌ی ششم تا سده‌ی دهم میلادی) بازمی‌گردد، قابی فلزی با ابعاد ۷۰ در ۴۵ سانتی‌متر دارد. تیمی از باستان‌شناسان اداره حفاظت از آثار تاریخی باواریا این صندلی را در دهکده اِندسی ایالت باواریا در جنوب شرقی آلمان کشف کردند.

هوبرت فیر، باستان‌شناسی از اداره حفاظت از آثار تاریخی، در این رابطه گفت که صندلی به احتمال بسیار به اوایل قرن ششم تعلق دارد و به همراه زنی دفن شده که در هنگام مرگ بین ۴۰ تا ۵۰ سال داشته است. این باستان‌شناس در ادامه افزود با توجه به اینکه تحقیقات‌ همچنان ادامه دارد، هنوز برای کشف هویت زن زود است. بااین‌حال، او عقیده دارد که زن با توجه به آثار باستانی که در مقبره‌اش پیدا شده، موقعیت اجتماعی بالایی داشته و احتمالاً از اشراف و ثروتمندان روزگار خود بوده است.

هرچند از صندلی تاشو حالا تنها قاب آن باقی‌ مانده، اما باستان‌شناسان عقیده دارند احتمالاً در ساخت آن مواد دیگری همچون چوب و چرم نیز به کار رفته است. باستان‌شناسان در مرحله بعدی به‌زودی پس از عکس‌برداری اشعه ایکس جزئیات بیشتری از ساخت این صندلی را آشکار خواهند کرد. ممکن است درون لایه‌های خوردگی و زنگ‌زدگی‌های قاب صندلی ذراتی از چوب و چرم باقی‌ مانده باشد.

دفن شدن با صندلی، اتفاق بسیار نادری است. در واقع، کشف اخیر تنها موردی محسوب می‌شود که تا به امروز در کشور آلمان کشف شده است. در سرتاسر اروپا نیز تا به حال ۲۹ قبر با صندلی کشف شده که از این میان، ۷ صندلی فلزی بوده‌اند. با توجه به اینکه صندلی‌ها اکثرا از مواد آلی مانند چوب، عاج، چرم و پارچه ساخته می‌شدند، تنها چیزی که از آن‌ها به جا می‌ماند، میخ‌ها یا قاب‌های فلزی‌ بود.

با توجه به همین کمیابی و البته بار نمادین صندلی‌ها، محققان عقیده دارند که در این مورد نیز مانند موارد مشابه، صندلی یکی از کالاهای تدفین بوده است. به عقیده فیر، این صندلی تاشو در آن دوران معنای نمادین خاصی داشته و در واقع، نشانه‌ی قدرت بوده که اغلب برای اسقف‌ها، کشیش‌ها، افسران و سایر افراد با جایگاه‌های اجتماعی بالا در آلمان به کار می‌رفته است. بااین‌حال، در جامعه‌ی مردسالار آن روزگار آلمان، تمام این کالاهای تدفین به مردان تعلق داشته‌اند. اما در کمال شگفتی بیشتر قبرهایی که درون آن‌ها صندلی پیدا شده، متعلق به زنان بوده‌اند. از این رو، می‌توان این‌طور فرض کرد که این زنان نیز در آن زمان دارای قدرت و نفوذ بالایی در جامعه بوده‌اند.

در مقبره به جز صندلی تاشو کالاهای تدفینی دیگری از جمله یک گردنبند مروارید با مهره‌های شیشه‌ای و چندرنگ (به دور گردن اسکلت)، یک کمربند با چندین سنجاق‌ سینه، یک حلقه دوک که برای ریسندگی به کار می‌رفته و همین‌طور یک استخوان حیوان (که به احتمالاً زیاد دنده‌ی گاو بوده و نذر زن شده) کشف شد.

آنچه به باستان‌شناسان امکان تخمین قدمت این گور باستانی را داد، مهره‌ شیشه‌ای چندرنگی بود که درون آن پیدا شد. به گفته فیر، بیشتر مهره‌های آن دوران از شیشه ساخته می‌شدند، بااین‌حال، سبک‌ ساخت مهره‌ها و همین‌طور شکل و رنگ آن‌ها به سرعت تغییر می‌کرد. اما به باور محققان، رنگ زردی که در این مهره به کار رفته، عمدتاً در سال ۶۰۰ بسیار رایج بوده است.

باستان‌شناسان در کنار زن به قبر یک مرد نیز برخورده‌اند. هرچند هنوز هویت این مرد مشخص نشده، اما به همراه او مجموعه‌ کاملی از سلاح‌ها از جمله نیزه و سپر به همراه یک کمربند با سگک برنزی و کیف چرمی و همین‌طور بیل و شانه مخصوص گوسفند پیدا شد. باستان‌شناسان در ادامه تحقیقات خود به‌زودی با اشعه ایکس از صندلی عکس‌برداری می‌کنند تا سرنخ‌های تازه‌ای از هویت زن و شکل صندلی پیدا کنند.