بانوی طلایی ایران در مسابقات وزنهبرداری قهرمانی آسیا گفت: برای رسیدن به این عنوان و تاریخسازی کار آسانی نداشتم.
الهام حسینی از آن دسته ورزشکارانی بود که چراغ خاموش و بدون اینکه در بوق و کرنا بکند، کارش را انجام داد و در مسابقات آسیایی ثمره تلاش هایش را دید. او در مسابقات قهرمانی آسیا موفق شد مدال خوشرنگ طلا را برگردن بیندازد و در تاریخ ورزشی ایران نامش را ثبت کند. با او پس از مسابقات آسیایی و تاریخ سازی اش صحبت کردیم که در ادامه می خوانید:
برای ما از روز مسابقه و کسب مدال طلا بگویید. خودتان باور داشتید که روی سکوی قهرمانی می ایستید؟
من واقعا برای گرفتن این سه مدال آمده بودم، باور نمیکنید، سلول به سول و جای جای بدنم برای این مدال ها آماده بود، همه تلاش من کسب این مدال ها بود.من انگیزه زیادی داشتم، فاصله کمی از مسابقات قونیه تا این مسابقات بود، مجددا در این شرایط با آسیبی که داشتم کمی اذیت شدم، ولی خداراشکر موفق شدم نتیجهای که مدنظر خودم و کادرفنی بود را بگیرم.
در لحظه قرار گرفتن روی سکوی قهرمانی و پخش سرود کشورمان چه حسی داشتید؟
من واقعا در لحظه بالا رفتن پرچم ایران بغض داشتم، داشتم به همه لحظه های ای که این لحظه را تصور میکردم فکر میکردم، برخی ها به من باور داشتند، برخی ها نداشتند، من خودم به خودم ایمان داشتم، تداعی آن لحظه با شرایطی که در کشورمان هست باعث شد بغضم بشکند.
خیلی ها معتقد هستند این مدال تازه شروع کار شماست و از حالا باید برای مسابقات جهانی و المپیک آماده شوید
مسلما این راه ادامه دارد و نباید جا بزنیم. همیشه گفتم راهی که شروع کردم را باید تا آخر برم. همه تلاشم را میکنم، کار و شرایط من بسیار سختتر شده ولی من همه تلاشم را میکنم.