نژاد سگ چاو چاو با ظاهر متمایز دارای روحیه مستقل و مغرور است که برخی آن را گربه مانند توصیف می کنند. آنها میتوانند گوشهگیر باشند و کاملاً به غریبهها مشکوک باشند.
اگر به دنبال یک دوست نوازش هستید، احتمالاً این بهترین نژاد برای شما نیست –اما برای شخص مناسب، آنها می توانند یک همراه وفادار باشند.حتی اگر اینها سگ های اصیل هستند، ممکن است آنها را در پناهگاه ها یا گروه های نجات پیدا کنید. به یاد داشته باشید که بپذیرید! اگر می خواهید سگی را به خانه بیاورید، خرید نکنیدبه عنوان یک نژاد مستقل، این توله ها به صبر و ثبات نیاز دارند و ممکن است لازم باشد چند کار را با شرایط آنها انجام دهید. والدین حیوانات خانگی تازه کار مراقب باشند. در حالی که این سگها میتوانند خود را با زندگی آپارتمانی وفق دهند، به ورزش زیادی نیاز دارند و از تنها ماندن در خانه برای ساعات طولانی روز لذت نمیبرند. اگر بتوانید تمرینات با تجربه و فعالیت بدنی زیادی ارائه دهید، یک عضو خانواده وفادار، محافظ و پشمالو خواهید داشت. این سگ به دلیل داشتن موهای زیاد وجلوگیری از ریزش مو باید غذای مناسب که پر از مواد تامین ککنده نیازهای بدن باشد مصرف کند. بهترین غذای مناسب چاو چاو غذای سگ رویال کنین است.
لیست کاملی از ویژگی های نژاد سگ و حقایق در مورد چاو چاو را در زیر ببینید! چو چاو (به اختصار چاو) با چشمان عمیق و سر بزرگش که با یال مو برجسته شده است، سگی با ظاهری چشمگیر است. ظاهر او ممکن است باعث شود فکر کنید او بداخلاق یا بداخلاق است، اما یک چاو که خوب تربیت شده و بزرگ شده است، تهاجمی نیست. در عوض، گفته میشود که چاو نجیب یک شیر، ولنگاری یک پاندا، جذابیت یک خرس عروسکی، لطف و استقلال یک گربه، و وفاداری و فداکاری یک سگ را با هم ترکیب میکند. او همچنین مانند نژادی که زمانی در لانه های امپراتوری چین نگهداری می شد، موقر و گوشه گیر است. او واقعاً علاقه ای به در آغوش گرفتن یا درگیری ندارد، اما برای شخص مورد علاقه اش همراهی آرام و با دقت خواهد بود و وفاداری او به سایر اعضای خانواده نیز گسترش می یابد. اگر او با بچهها بزرگ شود، آنها را با کمال میل میپذیرد، اما سگی نیست که آزار را تحمل کند، بنابراین او برای خانههایی با بچههای بزرگتر که میدانند چگونه با سگها رفتار کنند، بهترین است. اگر او در طول تولهگی تأثیرپذیرش با غریبهها برخوردهای مثبت زیادی داشته باشد، با غریبهها با خونسردی برخورد میکند. با این حال، این یک نژاد بسیار سرزمینی و محافظ است که به هر کسی که بدون استقبال شخص او نزدیک می شود، هشدار واضحی می دهد. به یاد ماندنی ترین ویژگی فیزیکی این نژاد ممکن است زبان آبی-سیاه او باشد. طبق افسانههای چینی، زبان در زمان خلقت، زمانی که یک چاو قطرات رنگ را لیسید در هنگام رنگآمیزی آسمان، رنگ آبی خود را به خود گرفت. او همچنین بهخاطر پاهای تقریباً صاف عقب خود که به او راه رفتن سفت، متلاطم یا بیحرکت میدهد متمایز است. او سریع نیست، بنابراین بهترین انتخاب برای دویدن نیست، اما استقامت بسیار خوبی دارد و می تواند همراه خوبی برای پیاده روی باشد. وقتی نوبت به تمرین می رسد، اصلاح کلامی معمولاً تنها چیزی است که برای تنظیم چاو چاو لازم است. هیچ سگی نباید مورد ضرب و شتم قرار گیرد، اما به خصوص در مورد این نژاد مضر است. چاو به شدت مغرور و مستقل هرگز به آزار فیزیکی پاسخ نمی دهد. اما احترام او را با ثبات قاطعانه به دست آورید و در آموزش او مشکلی نخواهید داشت. اگر ظاهر منحصر به فرد و روحیه مستقل چاو چاو را تحسین می کنید، یک همراه وفادار خواهید داشت که یک گنج واقعی در خانواده شما خواهد بود. نکات برجسته چاو چاوها بسیار مستقل و گوشه گیر هستند و به صاحبی نیاز دارند که قدر این ویژگی ها را بداند اما اجازه ندهد سگ آن را تصاحب کند. چوها باید به خوبی اجتماعی شوند - با افراد جدید، سگ ها و موقعیت هایی که در اوایل توله سگی شروع می شوند معرفی شوند - تا اطمینان حاصل شود که آنها در بزرگسالی ایمن و آرام هستند. چاو چاو ممکن است فقط با یک نفر یا خانواده نزدیک او ارتباط برقرار کند. آنها به غریبه ها مشکوک هستند. چوها باید دو یا سه بار در هفته مسواک زده شوند تا پوشش خود را در شرایط خوبی حفظ کنند. چوها می توانند در آپارتمان ها یا آپارتمان ها زندگی کنند، به شرطی که روزانه ورزش کنند. چاو چاو به دلیل چشمان عمیق خود، دید محیطی محدودی دارد. بهتر است از جلو به او نزدیک شوید. برای بدست آوردن یک سگ سالم، هرگز از کارخانه تولید توله سگ، فروشگاه حیوانات خانگی، یا پرورش دهنده ای که مجوزهای بهداشتی یا تضمینی ارائه نمی کند، توله سگ نخرید. به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید که سگ های پرورش دهنده خود را آزمایش کند تا مطمئن شود که آنها از بیماری های ژنتیکی که ممکن است به توله سگ ها منتقل شود و برای خلق و خوی سالم تولید مثل کنند، مطمئن شوند. تاریخ کارشناسان مدتها حدس میزنند که چاو چاو یکی از قدیمیترین نژادهای سگ است و آزمایشهای ژنتیکی صحت آن را ثابت کرده است. اعتقاد بر این است که این نژاد باستانی از مغولستان و شمال چین سرچشمه گرفته است و به آرامی با قبایل کوچ نشین مغولستان به سمت جنوب حرکت می کند. اندازه چاو چاو 17 تا 20 اینچ در قسمت شانه ایستاده و وزن آن بین 40 تا 70 پوند است. شخصیت برخی حالت چاو چاو را با گربه مقایسه می کنند: گوشه گیر، محتاط، مستقل، باوقار، باهوش و سرسخت. با وجود اخم کردن، یک چاو خوب هرگز نباید پرخاشگر یا خجالتی باشد. چاوها معمولاً به کار خود فکر می کنند و معمولاً مشکلی را شروع نمی کنند. آنها با صاحب خود بازی می کنند، اما غریبه ها هیچ علاقه ای به آنها ندارند مگر اینکه بدون دعوت از صاحبش به خانه چو نزدیک شوند - در این صورت او متجاوز را به چالش می کشد. با این حال، اگر یکی از صاحبانش معرفی شود، به غریبه ها اجازه می دهد او را لمس کنند. یک چاو چاو باید به طور گسترده اجتماعی شود - با افراد، سگ ها و موقعیت های جدید - به عنوان یک توله سگ اگر می خواهد در بزرگسالی ایمن و آرام باشد. سلامتی چاو چاوها به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها، می توانند شرایط سلامت خاصی داشته باشند. همه چاوها به یک یا همه این بیماری ها مبتلا نمی شوند، اما اگر به این نژاد فکر می کنید، مهم است که از آنها آگاه باشید. اگر در حال خرید یک توله سگ هستید، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که گواهی سلامت والدین هر دو توله سگ را به شما نشان دهد. مجوزهای بهداشتی ثابت می کند که سگ برای یک بیماری خاص آزمایش شده و از آن پاک شده است. چاوها می توانند با انواع خانه ها، از کاخ گرفته تا آپارتمان سازگار شوند. اما آنها باید همیشه در داخل خانه با مردم خود زندگی کنند، نه اینکه در حیاط خلوت یا لانه گیر کرده باشند. آنها گرما را به خوبی تحمل نمی کنند، بنابراین زمانی که هوا سرد است آنها را در داخل خانه نگه دارید. مانند هر سگ دیگری، یک چاو چاو بالغ برای سالم ماندن و شاد ماندن به ورزش روزانه نیاز دارد، اما نه زیاد – او با 15 دقیقه پیاده روی روزانه یا یک پیاده روی طولانی تر راضی خواهد شد. چاو چاو یک خانه نشین است که مستعد سرگردانی نیست، اما اگر حیاطی داشته باشید همچنان یک حصار امن می خواهید. از او در برابر ترافیک محافظت می کند و از نزدیک شدن غریبه ها به او در زمانی که شما برای نظارت نیستید جلوگیری می کند. چوها به راحتی در خانه آموزش داده می شوند، اما آموزش جعبه به شدت توصیه می شود. جعبهها تمرینات خانگی را آسانتر میکنند و از جویدن اشیا در زمانی که دور هستید جلوگیری میکنند. با این حال، جعبه یک ابزار است، نه یک زندان، بنابراین چاو خود را برای مدت طولانی در آن حبس نکنید. بهترین مکان برای چو با شماست. چاوها بیش از توانایی یادگیری هر چیزی هستند که شما می توانید آموزش دهید، و اصلاح شفاهی معمولاً تنها چیزی است که برای درست کردن آنها لازم است. هیچ سگی نباید مورد ضرب و شتم قرار گیرد، اما به خصوص در مورد این نژاد مضر است. چاو به شدت مغرور و مستقل هرگز به آزار فیزیکی پاسخ نمی دهد. احترام او را در تولهگی با ثبات قاطعانه به دست آورید و در تربیت او مشکلی نخواهید داشت. اما اگر به توله سگ بامزه اجازه دهید همیشه راه خود را داشته باشد و سپس سعی کنید او را آموزش دهید، مطمئناً با مشکلاتی روبرو خواهید شد. چاوها می توانند دو نوع کت داشته باشند، خشن و صاف. کت خشن، چیزی که بیشتر مردم به دیدن آن عادت دارند، ضخیم و فراوان است و مانند پارکی از بدن جدا می شود. زیر آن کت بیرونی یک زیرپوش نرم، ضخیم و پشمی قرار دارد. موها در اطراف سر و گردن ضخیم تر هستند و به شکل خراش یا یال هستند. دم، که روی پشت قرار دارد، نیز پر از خز است. مطلب پیشنهادی: ویژگی های سگ هاسکی در هر دو نوع، کت در پنج رنگ وجود دارد: قرمز (که می تواند از طلایی روشن تا ماهاگونی تیره باشد) مشکی، آبی، دارچینی (حنایی روشن تا دارچینی عمیق) و کرم. این رنگ ها ممکن است یکدست یا یکدست با سایه های روشن تر در روف، دم و پرها باشند. اگر در حال خرید یک توله سگ هستید، مجبور نباشید برای رنگ های به اصطلاح کمیاب یا عجیب و غریب هزینه بیشتری بپردازید. برخی از پرورش دهندگان رنگ سگ های خود را مانند شامپاین، نقره ای، یاسی، شکلاتی یا سفید توصیف می کنند، اما اینها فقط نام های فانتزی برای رنگ های معمولی هستند. نیازی به پرداخت حق بیمه برای آنها نیست، و پرورش دهندگان معتبر سعی نمی کنند آن را شارژ کنند. انتظار داشته باشید که چاو چاو خود را سه بار در هفته مسواک بزنید تا کت در شرایط خوبی بماند و موهای شل روی لباس و مبلمان شما نریزد. چاو چاوها ریزش های فصلی سنگینی هستند و کت در آن زمان نیاز به توجه بیشتری دارد. اگر کت مرتباً مسواک زده شود، بوی سگی ندارند. برای مسواک زدن، به یک شانه Greyhound از جنس استنلس استیل با دندانه های درشت نیاز دارید. یک برس نرم سایز متوسط برای پاها؛ یک برس سنجاق متوسط برای پوشش بدن بلندتر؛ و یک بطری اسپری نرم کننده پوشش رقیق شده برای مه آلود کردن کت هنگام مسواک زدن. هرگز کت خشک را برس نزنید وگرنه موها می شکند. مسواک زدن را تا انتها تا سطح پوست بکشید وگرنه احتمالاً تشک ها و گره ها را از دست خواهید داد. احتمالاً دوست دارید چاو خود را حداقل ماهانه حمام کنید - اگر او مرتباً بیرون بازی می کند و کثیف می شود، بیشتر اوقات. سایر نیازهای نظافت شامل بهداشت دهان و دندان و مراقبت از ناخن است. حداقل دو یا سه بار در هفته دندان های چاو خود را مسواک بزنید تا تجمع جرم و باکتری ها از بین برود. روزانه بهتر است. ناخن های او را در صورت نیاز کوتاه کنید، شاید یک یا دو بار در ماه. اگر می توانید صدای کلیک کردن روی زمین را بشنوید، آنها خیلی بلند هستند. ناخن های کوتاه پاها را در وضعیت خوبی نگه می دارد و از پارگی های دردناک و خون آلود جلوگیری می کند. زمانی که چو خود را توله سگ است، نظافت آن را شروع کنید تا او را به آن عادت دهید. به طور مکرر با پنجه های او دست بگیرید - سگ ها روی پاهایشان حساس هستند - و به داخل دهان و گوش های او نگاه کنید. نظافت را به یک تجربه مثبت پر از ستایش و پاداش تبدیل کنید، و در بزرگسالی زمینه را برای امتحانات آسان دامپزشکی و سایر اقدامات انجام دهید.