دیگر چند سالی است که تماشای سریال.های شبکه نمایش خانگی در ایران باب شده است، سریالهایی که بیشتر آنها با هزینههای گزاف تولید میشوند و مخاطب هم برای تماشای آنها پول پرداخت میکند. اما مدتی است که شاهد شکستهای پی در پی در این پلتفرم هستیم. جایی که کسی پاسخگوی این شکستها نیست.
به نق از ایرنا، «قصه های مگو» همیشه گوش شنوای بیشتری داشته اند. ماجرای عشق های نافرجام و درام های جنایی از وقتی آلوده به تصویر شدند تا همین امروز از مخاطبان بسیاری برخوردار بوده اند. مخصوصا اگر این قصه ها در هزارتوی تلویزیون ما رنگ آنتن را به خود ندیده باشند. قصه هایی که حالا به کمک پلتفرم های شبکه نمایش خانگی از صندوق درآمده اند و با هزینه های گزاف ساخته می شوند. اما آیا این قصه های رنگین توانسته اند قاپ مخاطب را بدزدند؟
۱۴۰۰ سال ناکامی سریال های شبکه نمایش خانگی
امسال را می توان سالی پر کار و پر بار برای شبکه نمایش خانگی دانست. سالی که آثار بسیاری از سریال و رئالیتی شو و ... تا برنامه های گفت و گو محور همه در فضای خصوصی ساخته شدند. اما در این میان قطعا سهم سریال ها بیشتر از سایر ژانرهاست و به جرأت می توان گفت علی رغم تولید بیشتر در سال جاری، ضعف و ناکامی سریال ها نیز به همین میزان بیشتر بوده است. سریال هایی که یا نیمه کاره رها شده اند یا خود سازندگان برای جذب مخاطب اقدام به حذف سریال کردند و ... در حقیقت سال ۱۴۰۰ را میتوان سال ناکامی شبکه نمایش خانگی دانست.