خواندن دعا در شب و روز ماه مبارک رمضان، یکی از اعمال مستحبی این ماه است که از اعمال سفارش شده روز پانزدهم، خواندن دعای روز پانزدهم ماه رمضان می باشد.
متن و شرح دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان
دعا نماد اخلاص و توحید و بندگی و زیباترین نمایش خضوع و خشوع و فرار انسان از همه چیز و درک اضطرار ذاتی به خداوند غنی حمید است. انسان با اخلاص و معرفت هر کوچک و بزرگی را از خداوند می خواهد و متوسل به او می شود و حتی برای کمترین چیزها دعا می کند. در ماه رمضان ماه خدا برای نزدیکی به او همه حاجات بزرگ و کوچکتان را از خدا بخواهید زیرا حاجتهای کوچک نیز به دست همان کسی است که حاجتهای بزرگ به دست اوست. یکی از دعاهای خوب ماه رمضان دعای پانزدهمین روز این ماه است که در این بخش از دین و مذهب آورده ایم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
«اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین»
«خدایا در این روز طاعت بندگان خاشع و خاضع خود را نصیب من گردان و شرح صدر مردان فروتن و خداترس را به من عطا فرما، به حق امان بخشی خود ای ایمنی دل های ترسان. » ( مفاتیح الجنان )
شرح دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان
در این دعا می گوییم :خدایا در این روز طاعت بندگان خاشع و خاضع خود را نصیب من گردان. هر آنچه که در صفات متکبرین وجود دارد، ضد آن در خاشعین موجود است. متکبران به اصل و حسب خود می نازند و خود را بالاتر از آنچه هستند می پندارند و کارهای نادرست را به خدا نسبت می دهند و نعمت های گسترده خدا را انکار می کنند، تا با خواسته های پروردگار مبارزه کنند و نعمت های او را نادیده انگارند. کبر و خودپسندی نیز از صفات متکبران است. خضوع و خشوع انسان را به خدای خویش نزدیک می سازد. خضوع و خشوع در مقابل پروردگار عالمیان همان طاعت و بندگی خالصانه در مقابل ذات اقدس اوست که ما در این روز از خداوند می خواهیم به ما عبادت و اطاعتش را همراه با خضوع و خشوع نصیب کند.
در این دعا می گوییم :خدایا آنچه را که در صفات و اعمال خالصان و خاشعان و فروتنان وجود دارد، نصیب ما کن. فروتنان همان پرهیز کارانند که شب و روز خود را به تقوا و پرهیزکاری می گذرانند. در کتاب شریف نهج البلاغه و در خطبه ای که به خطبه همّام یا مومنین معروف شده است ، نشانه های پرهیز کاران این است که :در دینداری نیرومند، نرمخو و دور اندیش است، دارای ایمانی پر از یقین،حریص در کسب دانش،با داشتن علم بردبار، در توانگری میانه رو، در عبادت فروتن، در تهیدستی آراسته، در سختی ها بردبار، در جستجوی کسب حلال، در راه هدایت شادمان و پرهیز کننده از طمع ورزی، می باشد.