متن دعای روز آخر، سی ام ماه رمضان و اعمال این روز بزرگ

به آخرین روز ماه مبارک رمضان رسیدیم گرچه آنگونه که شاید و باید، از سفره رزق الهی توشه نگرفتیم و خدا را آنگونه که سزاوار ربوبیّت اوست، عبودیّت نکردیم اما چشم دلمان و بیابان های وسیع گناهمان، امیدوار عنایت و رحمت و مغفرتِ اوست.

در روز آخر ماه مبارک رمضان این بخش از دین و مذهب نمناک دعای روز سی ام ماه رمضان را آورده است. با امید قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان امیدواریم هیچ کدام از شما دست خالی از ماه رمضان باز نگردید و در کارنامه اعمالمان کارهای نیک نوشته شده باشد.

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ اجْعَلْ صیامی فیهِ بالشّکْرِ والقَبولِ علی ما تَرْضاهُ ویَرْضاهُ الرّسولُ مُحْکَمَةً فُروعُهُ بالأصُولِ بحقّ سَیّدِنا محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین والحمدُ للهِ ربّ العالمین.

خدایا قرار بده روزه مرا در این ماه مورد قدردانی و قبول بر طبق خوشنودی تو وپسند رسول تو باشد واستوار باشد فرعش بر اصل به حق آقای ما محمد وخاندان پاکش وستایش خاص پروردگار جهانیان است. (مفاتیح الجنان)

شرح دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان

در این دعا می گوییم:خدایا در این ماه که ما سی روز روزه گرفتیم و نماز به پا داشتیم، روزه و عباداتمان را مقرون به شکر و قبول قرار بده و آن گونه که تو و رسولت از آن راضی باشند.

عبادات بنده و روزه او زمانی مقبول پروردگار می شود که «خداپسند» و آمیزه ای از پرهیز و ایمان باشد و الگوگیری از سنت های او و رضایت خدا را به همراه داشته باشد. طاعت و عبادتی که آلوده گناه باشد، مثلا اگر روزه بگیریم اما غیبت کنیم، ارزشی ندارد.

در این دعا می گوییم:اصول آن فرع، محکم باشد به معنی آن که هنگامی که من به فروعی مثل نماز و روزه مشغول هستم در همان حال در اصول دینم هم اهل یقین باشم و باور داشته باشم که خدا دارم.

اگر نماز و روزه ما بر اساس باور و یقین باشد و بدانیم که خدایی هست ؛ این عمل برای ما خواهد ماند، اما اگر عبادت ما از روی شک باشد و پشتوانه آن از اصول دین نباشد، آن عمل از بین خواهد رفت پس از خدا می خواهیم که روزه ای بگیرم که این فرع دینی به اصول متصل باشد.

در آخر این دعا می گوییم:خدایا به حق سید ما حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و خاندان پاک و طاهرش، و همه حمدها و ستایش ها برای توست ، این دعاها را در حق ما مستجاب کن.

اعمال روز سی ام ماه رمضان

اعمالی که برای شب سی ام در مفاتیح الجنان آمده است، عبارتند از:

• غسل
• زیارت امام حسین علیه السّلام
• خواندن سوره های «انعام» و «کهف» و «یس»
• گفتن صد مرتبه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

نماز مخصوص و پرفضیلت روز سی ام ماه رمضان

عمل شریفی که سید قدّس سرّه آن را در «اقبال» از «جعفر بن محمد الدوریستی» از کتاب «حسنی» از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم روایت کرده است که فرمودند:

«کسی که در شب آخر ماه رمضان ده رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت یک بار فاتحة الکتاب و ده بار قل هو اللّه احد بخواند و در سجده و رکوع خود ده بار بگوید:سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلا اللّه و اللّه أکبر و در هر دو رکعت یک بار تشهد خوانده و سپس سلام بدهد، و در پایان ده رکعت نماز بعد از سلام دادن صد بار «استغفر اللّه» بگوید و هنگامی که از استغفار فارغ شد سجده کند و در سجده بگوید: «یا حیّ یا قیّوم یا ذا الجلال و الإکرام یا رحمن الدّنیا و الآخرة و رحیمهما، یا اله الأوّلین و الآخرین اغفر لنا ذنوبنا، و تقبّل منّا صلواتنا، و صیامنا و قیامنا» - قسم به کسی که مرا بحق به پیامبری برانگیخت، جبرئیل بنقل از اسرافیل و او از پروردگار متعال به من خبر داد که:- او سرش را از سجده برنمیدارد مگر این که خداوند او را آمرزیده، ماه رمضان را از او قبول نموده و از گناهانش میگذرد، گرچه هفتاد گناه انجام داده باشد که هر کدام از آنان بزرگتر از گناهان بندگان باشد، و از تمام اهالی منطقه‏ی که در آن است قبول میکند تا این که فرمود:این هدیه، مخصوص من و مردان و زنان امتم میباشد و خداوند متعال آن را به هیچکدام از پیامبران و مردم قبل از من نداده است».

سیّد در کتاب «اقبال» برای روز آخر دعایی نقل کرده است:

الّلهم انّک ارحم الرّاحمین و چون در این روز بیشتر مردم قرآن را ختم میکنند، شایسته است پس از ختم قرآن دعای چهل و دوم صحیفه کامله سجادیه را بخوانند و اگر بخواهند میتوانند این دعای مختصر را که شیخ طوسی از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت کرده بخوانند:

اللَّهُمَّ اشْرَحْ بِالْقُرْآنِ صَدْرِی وَ اسْتَعْمِلْ بِالْقُرْآنِ بَدَنِی وَ نَوِّرْ بِالْقُرْآنِ بَصَرِی وَ أَطْلِقْ بِالْقُرْآنِ لِسَانِی وَ أَعِنِّی عَلَیْهِ مَا أَبْقَیْتَنِی فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِکَ.

خدایا، به قرآن سینه ام را بگشا، و به قرآن بدنم را بکار انداز، و به قرآن دیده ام را روشن ساز، و به قرآن زبانم را بازگردان، و به عمل به آن تا زنده ام می داری یاری ام ده، که جنبش و نیرویی جز به خواست تو نیست.و همچنین این دعا را که از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده است بخواند:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ إِخْبَاتَ الْمُخْبِتِینَ وَ إِخْلاصَ الْمُوقِنِینَ وَ مُرَافَقَةَ الْأَبْرَارِ وَ اسْتِحْقَاقَ حَقَائِقِ الْإِیمَانِ وَ الْغَنِیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ وَ السَّلامَةَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ وَ وُجُوبَ رَحْمَتِکَ وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ النَّجَاةَ مِنَ النَّارِ

خدایا از تو درخواست می کنم، خشوع خاشعان، و اخلاص اهل یقین، و مدارای نیکان، و شایستگی حقایق ایمان، و بهره مندی از هر نیکی، و سلامت از هر گناه، و وجوب رحمتت، و اراده های آمرزشت، و رسیدن به بهشت، و رهایی از آتش را.

دعا هنگام ختم قرآن (اقبال الاعمال)

هر روزه دار که بخواهد با تفکّر و تدبّر قرآن بخواند و از آن عبرت بگیرد، دست کم در طول ماه رمضان یک بار قرآن را ختم می کند، چنان که براساس برخی از روایات پیش از این یاد شد.

  توجه به این نکته در دعای آینده که برای ختم قرآن است، ضروری است که بعضی از جمله های آن، سخنان ویژه ی پیامبر اکرم و ائمّه-سلام بر او و آنان-است بنابراین، هرکس غیر از آنان خواست این جمله ها را بخواند، به مناسبت حال خود تبدیل کند. مانند این جمله که می فرماید:«و ورثنا علمه مفسّرا. . .» تا این که می فرماید:«فصلّ علی محمّد الخطیب به.»

اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَعَنْتَنِی عَلَی خَتْمِ کِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَهُ نُوراً

خداوندا، مرا بر ختم کتابت یاری نمودی، کتابی که به عنوان نور فروفرستاده ای

وَ جَعَلْتَهُ مُهَیْمِناً عَلَی کُلِّ کِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی کُلِّ حَدِیثٍ قَصَصْتَهُ

و نگاهبان چیره بر همه ی کتاب هایی که فروفرستاده ای گردانیده و بر همه ی داستان هایی که سراییده ای برتری داده ای

وَ فُرْقَاناً فَرَّقْتَ بِهِ بَیْنَ حَلَالِکَ وَ حَرَامِکَ وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ [عَرَّبْتَ‏] بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْکَامِکَ

و فرقانی که به واسطه ی آن حلال و حرامت را از هم جدا کرده و قرآنی که احکام تشریع شده ات را به وسیله ی آن روشن گردانیده ای

وَ کِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِکَ تَفْصِیلًا وَ وَحْیاً أَنْزَلْتَهُ عَلَی نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ تَنْزِیلًا

و کتابی که به نحو شایسته برای بندگانت تشریح کرده و وحی ای که چنان که باید و شاید بر پیامبرت حضرت محمّد-درود خدا بر او و خاندان او- فروفرستاده ای

وَ جَعَلْتَهُ‏ نُوراً نَهْتَدِی بِهِ مِنْ ظُلَمِ الضَّلَالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتِّبَاعِهِ وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهْمِ التَّصْدِیقِ إِلَی اسْتِمَاعِهِ

و آن را نوری قرار داده ای که به پیروی از آن از تاریکی های گمراهی و نادانی رهنمون می گردیم و مایه ی بهبودی برای هرکس که با تصدیق و فهم بدان گوش فرادهد

وَ مِیزَانَ قِسْطٍ لَا یَحِیفُ [یحنف‏] عَنِ الْحَقِّ [عَلَی الْخَلْقِ‏] لِسَانُهُ وَ نُورَ هُدًی لَا یُطْفَأُ عَنِ [عَلَی‏] الشَّاهِدِینَ بُرْهَانُهُ

و ترازوی دادگری که زبانه ی آن از حق منحرف نمی گردد و نور هدایتی که نور برهان آن برای نگرندگان به خاموشی نمی گراید

وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لَا یَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ وَ لَا تَنَالُ أَیْدِی الْهَلَکَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ

و پرچم نجاتی که هرکس آهنگ راه و روش آن را بکند، گمراه نمی گردد و دست نابودی ها و گمراهی ها به کسی که به دستاویز نگاه دارنده ی آن چنگ بزند، نمی رسد.

اللَّهُمَّ فَإِذْ [وَ إِذْ] قَدْ أَفَدْتَنَا [أَمْدَدْتَنَا] الْمَعُونَةَ عَلَی تِلَاوَتِهِ وَ سَهَّلْتَ جَوَاسِی [حَوَاشِی‏] أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ

خداوندا، پس اکنون که ما را بر تلاوت آن یاری دادی و کناره های زبان ما را به عبارت شیرین آن آسان و هموار کردی،

فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَرْعَاهُ حَقَّ رِعَایَتِهِ وَ یَدِینُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ [بِاعْتِقَادِ التَّسْلِیمِ‏] لِمُحْکَمِ آیَاتِهِ وَ یَفْزَعُ إِلَی الْإِقْرَارِ بِمُتَشَابِهِهِ وَ مُوْضِحَاتِ [وَ مُحْکَمِ‏] بَیِّنَاتِهِ

پس ما را از کسانی قرار ده که به راستی، حق آن را رعایت می کنند و با تسلیم در برابر آیات محکم و استوار آن دین ورزی می کنند و به اعتراف به آیات متشابه و نشانه های روشن آن پناه می جویند.

اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَهُ عَلَی نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مُجْمَلًا وَ أَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُکَمَّلًا وَ وَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً [مُفَصَّلًا]

خداوندا، تو قرآن را به صورت فشرده بر پیامبرت حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-فروفرستادی و علم شگفتی های آن را به صورت تکمیلی به او الهام نمودی و دانش آن را به صورت تشریحی به ما [اهل بیت]به ارث گذاردی

وَ فَضَّلْتَنَا عَلَی مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ وَ قَوَّیْتَنَا عَلَیْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ یُطِقْ حَمْلَهُ اللَّهُمَّ فَإِذْ [فَکَمَا] قَدْ جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً

و ما را بر کسانی که از دانش آن آگاه نیستند، برتری و بر فهم آن یاری دادی تا این که ما را برتر از کسانی که توان حمل آن را ندارند، قرار دهی. خداوندا، همان گونه که دل ما را حامل آن قرار دادی

وَ عَرَّفْتَنَا بِرَأْفَتِکَ [بِرَحْمَتِکَ‏] شَرَفَهُ وَ فَضْلَهُ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ الْخَطِیبِ بِهِ وَ عَلَی آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ

و با مهرورزی خود، شرافت و فضیلت آن را به ما شناساندی، پس بر حضرت محمّد که آن را بازگو نمود و بر خاندان او که گنجینه دار قرآن هستند، درود فرست

وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِکَ حَتَّی لَا یُعَارِضَنَا [یَعْتَرِضَنَا] الشَّکُّ فِی تَصْدِیقِهِ وَ لَا یَخْتَلِجَنَا الزَّیْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِیقِهِ

و ما را از کسانی قرار ده که اعتراف دارند آن از نزد تو است تا این که در تصدیق آن تردیدی بر ما عارض نگردد و انحرافی از [پیمودن]راه راست آن برای ما پیش نیاید.

اللَّهُمَّ [صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏] وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ وَ یَأْوِی مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَی حِرْزِ مَعْقِلِهِ

خداوندا، و نیز ما را از کسانی قرار ده که به ریسمان قرآن چنگ زده اند و از آیات متشابه آن به پناهگاه نگاه دارنده ی آن پناه برده اند

وَ یَسْکُنُ فِی ظِلِّ جَنَاحِهِ وَ یَهْتَدِی بِضَوْءِ صَبَاحِهِ [مِصْبَاحِهِ‏] وَ یَقْتَدِی بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِهِ وَ یَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ وَ لَا یَلْتَمِسُ الْهُدَی فِی غَیْرِهِ

و در سایه ی پر آن جای گرفته اند و به پرتو پگاه و روشنایی آن رهنمون گردیده و از درخشش پرتو آن پیروی کرده اند و با چراغ آن جویای نور شده اند و هدایت را جز از راه قرآن نمی جویند.

اللَّهُمَّ وَ کَمَا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّداً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلَماً لِلدَّلَالَةِ عَلَیْکَ وَ أَنْهَجْتَ بِآلِهِ [عَلَیْهِمُ السَّلَامُ‏] سُبُلَ الرِّضَا [سُبُلَ الْوُصُولِ‏] إِلَیْکَ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ

خداوندا، همان گونه که حضرت محمّد-درود خدا بر او و خاندان او-را به عنوان پرچم راهنمای بر خود برافراشته ای و با خاندان او راه رسیدن به خود را روشن گردانیده ای، پس بر حضرت محمّد و خاندان او درود فرست

وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِیلَةً لَنَا إِلَی أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْکَرَامَةِ وَ سِلْماً نَعْرُجُ فِیهِ إِلَی مَحَلِّ السَّلَامَةِ

و قرآن را وسیله ی ما برای رسیدن به والاترین منازل کرامت و نردبانی برای صعود به جایگاه سلامتی قرار ده

وَ سَبَباً نُجْزَی بِهِ النَّجَاةَ فِی عَرْصَةِ الْقِیَامَةِ وَ ذَرِیعَةً نَقْدَمُ [نقدم‏] [نقدم‏] بِهَا عَلَی نَعِیمِ دَارِ الْمُقَامَةِ

و دستاویزی که به وسیله ی آن در میدان قیامت پاداش نجات را دریابیم و وسیله ای که به واسطه ی آن بر نعمت سرای اقامت وارد گردیم.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنَّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ وَ هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ

خداوندا، بر محمّد و خاندان او درود فرست و به واسطه ی قرآن، سنگینی بار گناهان را از دوش ما بردار و خوی های زیبا و پسندیده ی نیکان را به ما ارزانی دار

وَ اقْفُ بِنَا آثَارَ الَّذِینَ قَامُوا لَکَ بِهِ آنَاءَ اللَّیْلِ‏ (وَ أَطْرافَ النَّهارِ)[1] حَتَّی تُطَهِّرَنَا مِنْ کُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِیرِهِ

و پیرو کسانی قرار ده که در لحظه های شب و آغاز و پایان روز، به [خواندن و عمل به]قرآن به پا خاسته اند، تا این که به وسیله ی قرآن ما را از همه ی پلیدی ها پاکیزه گردانی

وَ تَقْفُو بِنَا آثَارَ الَّذِینَ اسْتَضَاءُوا بِنُورِهِ وَ لَمْ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَیَقْطَعُهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ

و نیز پیرو کسانی قرار ده که به نور قرآن روشن گردیده اند و آرزو، آنان را از عمل به خود سرگرم ننموده است تا با نیرنگ های فریبش آنان را [از عمل]بازدارد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِی ظُلَمِ اللَّیَالِی مُونِساً وَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ [الشَّیَاطِینِ‏] وَ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و قرآن را مونس ما در تاریکی شب ها قرار ده و به وسیله ی آن ما را از وسوسه ها و خطورات بداندیشانه ی شیطان نگاه دار

وَ لِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَی الْمَعَاصِی حَابِساً وَ لِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِی الْبَاطِلِ مِنْ غَیْرِ مَا آفَةٍ مُخْرِساً

و گام های ما را از حرکت به سوی گناهان بازدار و زبان های ما را از فرورفتن در [سخنان]باطل، بی آنکه دچار آسیبی شده باشد، لال

وَ لِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الْآثَامِ زَاجِراً وَ لِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا مِنْ تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِراً حَتَّی تُوصِلَ إِلَی قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ

و اندام های ما را از ارتکاب گناهان جلوگیری کن و از قرآن که از آن غفلت داریم، آشکارا عبرت بگیریم، تا این که فهم شگفتی ها

وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِی ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلَی صَلَابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ

و مثل های بازدارنده ی آن را که کوه های استوار باوجود صلابتشان از حمل آن ناتوان اند، به دل های ما برسانی.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا وَ احْجُبْ بِهِ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّةِ ضَمَائِرِنَا

خداوندا، بر محمّد و خاندان او درود فرست و با قرآن صلاح ظاهر ما را ادامه ده و خطورات وسوسه ها را از سلامت دل های ما بازدار

وَ اغْسِلْ بِهِ زَیْغَ [دَرَنَ‏] [رَیْنَ‏] قُلُوبِنَا وَ عَلَائِقَ أَوْزَارِنَا وَ اجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَرَ أُمُورِنَا

و انحراف دل ها و آلودگی های گناهان ما را بشوی و امور پراکنده ی ما را گردآور

وَ أَرْوِ بِهِ فِی مَوْقِفِ الْأَرْضِ عَلَیْکَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا وَ اکْسُنَا بِهِ حُلَلَ الْأَمَانِ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ یَوْمَ نُشُورِنَا

و در جایگاه عرضه بر تو، ما را از تشنگی روزهای گرم سیراب کن و جامه های کامل ایمنی را در روز هراس بزرگ تر و روزی که زنده می گردیم، به ما بپوشان.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به واسطه ی قرآن، فقر حاصل از نیاز ما را جبران کن

وَ سُقْ إِلَیْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَیْشِ وَ خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ وَ جَنِّبْنَا بِهِ مِنَ الضَّرَائِبِ الْمَذْمُومَةِ وَ مَدَانِی [مَذَامِ‏] الْأَخْلَاقِ

و زندگانی فراوان و پاکیزه و روزی های سرسبز و گسترده را به سوی ما بکش و از اخلاق نکوهیده و خوی های پست دور بدار

وَ اعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْکُفْرِ وَ دَوَاعِی النِّفَاقِ حَتَّی یَکُونَ لَنَا فِی الْقِیَامَةِ إِلَی رِضْوَانِکَ وَ جَنَّاتِکَ [جِنَانِکَ‏] قَائِداً

و از افتادن در گودال کفر و انگیزه های نفاق نگاه دار، تا این که قرآن در قیامت راهبر ما به سوی خشنودی و بهشتت گردد

وَ لَنَا فِی الدُّنْیَا عَنْ سَخَطِکَ وَ تَعَدِّی حُدُودِکَ ذَائِباً [طَارِداً] وَ لَنَا [لِمَا] عِنْدَکَ بِتَحْلِیلِ حَلَالِهِ وَ تَحْرِیمِ حَرَامِهِ شَاهِداً

و در دنیا از خشم و تعدّی از حدودت بازدارد و در نزد تو به حلال شمردن آنچه در قرآن حلال است و حرام شمردن حرام آن، گواه باشد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَی أَنْفُسِنَا کَرْبَ السِّیَاقِ وَ جَهْدَ الْأَنِینِ

خداوندا،بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به وسیله ی قرآن، هنگام مرگ اندوه های ما در اثر رانده شدن [به جهان دیگر]و ناله های سخت و خرخرهای پی درپی ما را دم مرگ آسان کن،

وَ تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ [النَّفْسُ‏] التَّرَاقِی وَ قِیلَ مَنْ رَاقٍ وَ تَجَلَّی مَلَکُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُیُوبِ

آن گاه که جان انسان به گلو می رسد و گفته می شود:«چه کسی صعود می کند؟» و فرشته ی مرگ از حجاب های غیب برای قبض آن آشکار می گردد

وَ رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَایَا بِسَهْمِ [بَأْسَهُمِ‏] وَحْشَةِ الْفِرَاقِ [وَ دَافَ لَهَا مِنْ ضِعَافِ الْمَوْتِ کَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ‏]

و آن را با تیر وحشت فراق از کمان مرگ پرتاب می کند [و جام زهرآلود از مرگ را برای او آماده می کند]

وَ دَنَا مِنَّا إِلَی الْآخِرَةِ رَحِیلٌ وَ انْطِلَاقٌ وَ صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِی الْأَعْنَاقِ وَ کَانَتِ الْقُبُورُ هِیَ الْمَأْوَی إِلَی مِیعَادِ [مِیقَاتِ‏] یَوْمِ التَّلَاقِ

و کوچ و انتقال به آخرت برای ما نزدیک و اعمال ما در گردن هایمان آویخته می گردد و قبرها تا وعده گاه روز ملاقات، جایگاه ما می گردد.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ بَارِکْ لَنَا فِی حُلُولِ دَارِ الْبِلَی وَ طُولِ الْمُقَامَةِ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْیَا خَیْرَ مَنَازِلِنَا

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ورود به سرای فنا و طول اقامت در زیر طبقات خاک را بر ما مبارک گردان و بعد از جدایی دنیا، قبر را بهترین جایگاه ما قرار ده

وَ افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِکَ فِی ضِیقِ مَلَاحِدِنَا وَ لَا تَفْضَحْنَا فِی حَاضِرِی الْقِیَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا

و به رحمت خود جای ما را در تنگنای لحد و قبر بگشا و به واسطه ی گناهان نابودکننده، ما را در حضور مردم در قیامت رسوا مکن

وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِی مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ذُلَّ مَقَامِنَا وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ یَوْمَ الْمَجَازِ عَلَیْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا

و به واسطه ی قرآن در جایگاه عرضه شدن بر تو به خواری ایستادن ما رحم آر و هنگام لرزیدن پل جهنّم در روزی که از آن عبور می کنیم، لغزش گام هایمان را استوار بدار

وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ کُلِّ کَرْبِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ یَوْمِ الطَّامَّةِ

و از همه ی اندوه های روز قیامت و سختی ها و گرفتاری ها و بیم های روز فراگیر و چیره نجات ده

وَ بَیِّضْ وُجُوهَنَا یَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهَ الظَّلَمَةِ فِی یَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ

و روزی که روی ستمگران در روز افسوس و پشیمانی سیاه می گردد، روی ما را سفید گردان

وَ اجْعَلْ لَنَا فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً وَ لَا تَجْعَلِ الْحَیَاةَ عَلَیْنَا نَکِداً

و مهر و دوستی ما را در دل مؤمنان قرار ده و زندگانی را بر ما سخت مگردان.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ کَمَا بَلَّغَ رِسَالاتِکَ [رِسَالَتَکَ‏] وَ صَدَعَ بِأَمْرِکَ وَ نَصَحَ لِعِبَادِکَ

خداوندا، حضرت محمّد بنده و فرستاده ات درود فرست، همان گونه که پیام های تو را رسانید و دستور تو را آشکار گردانید و به بندگانت خیرخواهی نمود.

اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِیَّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَقْرَبَ النَّبِیِّینَ مِنْکَ مَجْلِساً

خداوندا، مقام و جایگاه جلوس پیامبر ما-درودهای تو بر او و خاندان او-را در روز قیامت نزدیک ترین پیامبران به خود قرار ده

وَ أَمْکَنَهُمْ مِنْکَ شَفَاعَةً وَ أَجَلَّهُمْ عِنْدَکَ قَدْراً وَ أَوْجَهَهُمْ عِنْدَکَ جَاهاً

و او را از همه ی پیامبران بیشتر از شفاعت برخوردار کن و او را ارزشمندترین و بامنزلت ترین آن ها در نزد خود قرار ده.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ شَرِّفْ بُنْیَانَهُ وَ عَظِّمْ بُرْهَانَهُ

خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بنیان او را والا و برهان او را بزرگ

وَ ثَقِّلْ مِیزَانَهُ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ وَ قَرِّبْ وَسِیلَتَهُ وَ بَیِّضْ وَجْهَهُ وَ أَتِمَّ نُورَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ

و ترازوی [اعمال]او را سنگین بگردان و شفاعتش را بپذیر و وسیله اش را نزدیک گردان و رویش را سپید و نورش را تکمیل کن و درجه اش را بالا بر

وَ أَحْیِنَا عَلَی سُنَّتِهِ وَ تَوَفَّنَا عَلَی مِلَّتِهِ وَ خُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ وَ اسْلُکْ بِنَا سَبِیلَهُ

و ما را بر راه و روش او زنده بدار و بر آیینش بمیران و ما را بگیر و در راه روشن او راهی و در راه او رهسپار ساز

وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ وَ أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ وَ اسْقِنَا بِکَأْسِهِ

و از اطاعت کنندگان از او قرار ده و در میان گروه او محشور گردان و در حوض او وارد کن و با جام او بنوشان

وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَاةً تُبَلِّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ مَا یَأْمُلُ مِنْ خَیْرِکَ وَ فَضْلِکَ وَ کَرَامَتِکَ إِنَّکَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَ فَضْلٍ کَرِیمٍ

و بر حضرت محمّد و خاندان او درود فرست، درودی که به واسطه ی آن، او را به برترین خیر و تفضّل و کرامتت که آرزو می کند، برسان. به راستی که تو دارای رحمت گسترده و تفضّل والا هستی.

اللَّهُمَّ اجْزِهِ بِمَا بَلَّغَ مِنْ رِسَالاتِکَ وَ أَدَّی مِنْ آیَاتِکَ وَ نَصَحَ لِعِبَادِکَ

خداوندا، در برابر این که او پیام هایت را تبلیغ کرد و آیاتت را رساند و برای بندگانت خیرخواهی کرد

وَ جَاهَدَ فِی سَبِیلِکَ أَفْضَلَ مَا جَزَیْتَ أَحَداً مِنْ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ الْمُصْطَفَیْنَ

و در راه تو جهاد نمود، برترین پاداشی را که به فرشتگان مقرب و پیامبران فرستاده شده و برگزیده داده ای، به او عطا کن.

وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَی آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ‏

سلام و رحمت و برکت های خداوند بر او و بر خاندان پاک و پاکیزه ی او.

دعای روز سی ام از مجتهد شیخ طوسی رحمه الله:

الْحَمْدُ لِلَّهِ لا شَرِیکَ لَهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا یَنْبَغِی لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ یَا قُدُّوسُ یَا نُورُ یَا نُورَ الْقُدْسِ یَا سُبُّوحُ یَا مُنْتَهَی التَّسْبِیحِ یَا رَحْمَانُ یَا فَاعِلَ الرَّحْمَةِ یَا اللَّهُ یَا عَلِیمُ یَا کَبِیرُ یَا اللَّهُ یَا لَطِیفُ یَا جَلِیلُ یَا اللَّهُ یَا سَمِیعُ یَا بَصِیرُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتِی مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِی یَقِینا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِیمَانا یُذْهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِیقِ وَ ارْزُقْنِی فِیهَا ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَیْکَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ

خدا را سپاس که شریکی ندارد، خدا را سپاس آنگونه که سزاوار بزرگواری جلوه و عزّت جلال اوست، و چنان که شایسته اوست، ای قدوس، ای نور، ای مقدس، ای سبّوح، ای نهایت پاکی، ای بخشنده، ای به انجام رسان رحمت، ای خدا، ای دانا، ای بزرگ، ای خدا، ای لطیف، ای برجسته، ای خدا، ای شنوا، ای بینا، ای خدا، ای خدا، ای خدا، نام های نیکوتر و نمونه های برتر، و بزرگ منشی و نعمت ها از آن توست، از تو می خواهم بر محمّد و اهل بیتش درود فرستی، و قرار دهی نامم را در این شب از سعادتمندان، و روحم را با شهیدان، و نیکوکاری ام را در بلندمرتبه ترین درجه بهشت، و گناهم را آمرزیده، و به من ببخشی یقینی که قلبم همراه آن باشد، و ایمانی که شک را از من برطرف کند، و خشنودی به آنچه نصیبم کردی، و پاداش نیکو در دنیا و در آخرت را به ما عنایت کن، و ما را از عذاب آتش سوزان حفظ فرما، و در این شب ذکر و شکر خویش و رغبت به سوی خود، و بازگشت و توبه را روزی ام کن، و به آنچه محمّد و خاندان محمّد (درود خدا بر او و آنان) را بر آن موفق نمودی توفیقم ده.

دعا شیخ کلینی روایت شده از امام صادق علیه السّلام:

اللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ وَ أَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ یَا رَبِّ أَنْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ أَوْ یَتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِیدُ أَنْ تُعَذِّبَنِی بِهِ یَوْمَ أَلْقَاکَ

خدایا این است ماه رمضان، که قرآن را در آن نازل کردی، اینک در حال گذشتن است، و من به ذات کریمانه ات پناه میآورم از اینکه سپیده این شب طلوع کند، یا ماه رمضان بگذرد، و نزد تو برایم نتیجه کار ناشایست یا گناهی باشد که بخواهی مرا به سبب آن روزی که ملاقاتت کنم عذاب نمایی.