فضای مجازی مانند یک دنیای موازی در حال پیشرفت است و بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی هر یک از ما افراد واقعی است اما زبان و فرهنگ خاص خود را دارد؛ زبان رایج در شبکه‌های مجازی مانند خود این دنیا پرسرعت و مختصر است.

این اختصارات گاهی برای ما ناآشنا به نظر می‌آیند اما شاید جالب باشد بدانید که چه در زبان انگلیسی و چه در زبان‌های دیگری مثل عربی این روش کوتاه‌سازی رایج است. مثلا در عربی لفظ «هِسَه» به معنای الان به کار می‌رود و بین اقوام دیگری مانند لُرها هم رایج است که در اصل هالساعه، در این زمان، بوده و به این شکل درآمده است.

در اینجا با برخی از مهمترین این اصطلاحات مختصر آشنا شوید:

SLM: این حروف به معنای سلام هستند و بیشتر بین ساکنان خاورمیانه و مسلمانان رواج دارد.

DM: دایرکت مسیج به معنای پیام مستقیم است. این عبارت به پیام ارسال شده بین دو کاربر اشاره دارد و بیشتر در توییتر و اینستاگرام استفاده می‌شود.

PM: پرایوت مسیج به معنای پیام خصوصی اصطلاحی عمومی‌تر برای ارتباطات یک به یک است که برای عموم قابل مشاهده نیست و شامل DM نیز می‌شود.

PV: پیج ویو به تعداد بازدیدهایی اشاره دارد که از محتوای صفحه یا سایت شما صورت می‌گیرد.

URL: به آدرس وب صفحه شما اشاره دارد که با کمک آن شناسایی و قابل دستیابی هستید.

DIY: دو ایت یورسلف به کار یا راهکاری اشاره دارد که خود شما از عهده آن برمی‌آیید و معمولا در مورد ترفندها و ایده‌های خلاقانه کاربرد دارد.

TBT: به عکس یا مطلبی اشاره دارد که در مورد گذشته است و به شکل یادآوری یک خاطره بازنشر می‌شود. FBF هم مشابه همین اصطلاح است.

OMG: او مای گاد یا وای خدای من در زمان تعجب و شگفتی استفاده می‌شود.

LOL: غش کردن از خنده است و معمولا در یک موضوع نشاط‌انگیز و خنده‌دار کاربرد دارد.

HBD: هپی برثدی اصطلاحی است که برای اعلام و تبریک تولد شما و عزیزانتان به کار می‌رود و یکی از هشتگ‌های بسیار رایج و همیشگی فضای مجازی است.

XOXO: کیس اند هاگ برای ابراز محبت و بغل کردن و بوسیدن به کار می‌رود و می‌تواند کنار هشتگ قبلی بنشیند.

جالب اینکه این اختصارات را می‌توان به صورت هشتگ، یا نشان #، استفاده کرد تا برچسبی برای دسته‌بندی و به اشتراک گذاری پست‌ها و نظرات شما باشد. این کاربرد در سطح جهانی و فراتر از حلقه دوستان و همزبان‌های شما به‌کار می‌رود و همین دنیای مجازی را جذاب می‌کند.