جینسینگ انواع گوناگونی دارد که دو نوع آن در جهان به شهرت رسیدهاند: جینسینگ آمریکایی و جینسینگ آسیایی که به آن پاناکس آسیایی و پاناکس کوینکوفولیوس هم گفته میشود.
جینسینگ (Ginseng) اصطلاحی عمومی است برای دهها گونه گیاهی مختلفی است که به خانوادهی Panax تعلق دارند. جینسینگ یکی از گیاهان دارویی بومی شرق آسیا (کشورهای چین، کره و…) و شمال آمریکاست که دارای ریشهای قطور (با قطر بیش از ۲ سانت) و طول در حدود ۷ سانت با محدوده رنگی زرد تا خرمایی و قهوهای در نوع آمریکایی آن است. گیاه جینسینگ گیاهی دیر رشد است و با گذشت حدود چهار سال از عمرش شروع به گل دادن میدهد و پس از چهار تا شش سال به بلوغ خود میرسد. آنچه امروز در بسیاری از نقاط جهان با عنوان جینسینگ میشناسند، ریشه این گیاه است که طی هزاران سال به عنوان یک داروی سنتی و با عناوینی همچون «داروی جاودانگی» و «اکسیر جوانی» مورد استفاده قرار میگرفته است.
حتی واژه عجیب «پاناکس» به معنی «درمان همه دردها» است و این لقب برای جینسینگ مدیون طب چینی و نشانه استفاده از آن به عنوان درمان کننده بیماریهای مختلف است. در منابع تاریخی از جینسینگ آسیایی حتی به عنوان پادشاه گیاهان دارویی نیز یاد شده است؛ اما معنی جینسینگ میتواند طیف وسیعی از مفاهیم را در برگیرد که مهمترین آن را میتوان «جوهر انسانی» دانست که گویا این نامگذاری به واسطه شباهت زیاد ریشه جینسینگ به اندام و آناتومی انسان بوده است. ریشه گیاه جینسینگ معمولا در فصل پاییز به بیشترین ضخامت خود میرسد، از این رو فصل برداشت آن پاییز است.
این گیاه ارزشمند از گذشتههای دور تا به امروز یکی از داروهای گیاهی مهم در طب سنتی آسیاست و دارای خواص بسیار زیادی مانند درمان ناتوانیهای جسمی و جنسی، کاهش استرس در افراد مختلف، افزایش و بهبود عملکرد حافظه؛ همچنین افزایش سن است. استفاده از جینسینگ در دو دهه اخیر در بیشتر کشورها مرسوم شده است و در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. در سال ۲۰۱۰ تقریبا هشتاد هزار تن جینسینگ در چهار کشور کره جنوبی، چین، کانادا و ایالات متحده تولید شد. امروز این گیاه در ۳۵ کشور جهان فروخته میشود و فروشی بیش از ۲ میلیارد دلاری دارد. کشور کره همچنان بزرگترین ارائه دهنده و چین بزرگترین مصرف کننده گیاه جینسینگ هستند.